BIFFF 2015 | Op het 33ste Brussels International Fantastic Film Festival was regisseur Joe Dante te gast, om zijn laatste film BURYING THE EX voor te stellen. Schokkend Nieuws sprak met hem.
Na de donkere tienerhorror van THE HOLE uit 2009, keert Joe Dante terug naar het genre waarmee hij in de jaren tachtig zijn faam verwierf: de horrorkomedie. Hoofdfiguur Max (Anton Yelchin, STAR TREK) is een nerdy filmfreak. Met zijn vriendin Evelyn (Ashley Greene, TWILIGHT) loopt het niet zo lekker meer. Hij heeft genoeg van de oppervlakkige relatie waarin ze steeds de teugels naar zich toetrekt. Wanneer hij bovendien de mooie Olivia (Alexandra Daddario, True Detective) ontmoet, en met haar een passie blijkt te delen voor horrorcinema, besluit hij met zijn vriendin te breken. Hij spreekt af met een nietsvermoedende Evelyn, klaar om haar te dumpen – maar net wanneer ze breedlachend de straat oversteekt naar het afspraakje, wordt ze fataal aangereden door een bus. En zij was allesbehalve van plan om er een punt achter te zetten, want enkele dagen later staat ze als zombie voor de deur.
BURYING THE EX had de eer om het Brussels International Fantastic Film Festival te openen. Dante werd tijdens de openingsceremonie tot ridder in de Orde van de Raaf geslagen, een eretitel die het festival eerder toebedeelde aan mensen als Terry Gilliam, John Landis en Dario Argento. Dante, lachend: “Ik behoor nu officieel tot de adel. Je hebt hier te maken met een ridder. ‘Knight of the Raven’, het klinkt als een horrortitel uit de jaren vijftig.” Uit Dantes mond is dat een liefdevolle bedenking, want de man staat bekend om zijn grote passie voor genrefilms uit de jaren vijftig en zestig. Zo duiken in de achtergrond van BURYING THE EX een groot aantal oude filmposters op, en zit de rest tjokvol referenties naar andere films: THE NIGHT EVELYN CAME OUT OF THE GRAVE iemand?
Is dat nu wat er een typische Joe Dante-film van maakt?
“Wel, in de films die ik maakte lijkt het al eerder te zijn gebeurd (lacht). Sommige posters in BURYING THE EX zijn echt, andere zijn nep. We konden niet altijd de rechten krijgen. In het begin van de film zie je bijvoorbeeld hoe het hoofdpersonage wakker wordt. Oorspronkelijk hing er een poster van Mario Bava’s BLACK SABBATH boven zijn bed. We slaagden er echter niet in om de rechtenhouder te vinden, dus veranderden we de titel in ‘A Zombie in the Attic’ (lacht), een titel die ik vaker heb gebruikt. In de keuken hangt er ook eentje van THE GOOD, THE BAD AND THE UGLY, waar we een fictieve Italiaanse titel van maakten. De clips die we tonen komen allemaal uit public domain-films. We hadden geen groot budget en we konden het ons niet veroorloven veel geld aan rechten te spenderen.”
Je had ook maar twintig dagen om alles in te blikken. Het is haast alsof je teruggaat naar je tijd met Roger Corman. Is het huidige lowbudget filmmaken daar nog mee te vergelijken?
“Vroeger ging alles trager, omdat we met celluloid werkten en meestal maar over één camera konden beschikken. Tegenwoordig doe je alles digitaal en heb je gewoonlijk twee camera’s, soms zelfs drie, wat alles een stuk sneller maakt. Alles speelt zich hier ook grotendeels af in een appartement, een beetje als in een tv-sitcom, en zo schiet je het ook. Toch lijkt het nog steeds op de manier waarop we films maakten in de jaren zeventig. In die zin lijkt het haast de laatste prent te zijn van New World Pictures.”
Had je nog ruimte voor improvisatie tijdens de opnames?
“Zeker, altijd. Ik bedoel: het script is uitstekend en je hebt ervoor getekend, maar dat betekent niet dat niemand wat leukers kan verzinnen. Oliver Cooper, die Max’ halfbroer speelt, houdt ervan te improviseren. We draaiden sommige scènes eerst zoals ze geschreven waren, en daarna draaiden we een andere versie waarin hij ter plekke wat stond uit te vinden. Veel van die scènes gebruikten we in de film.”
De jonge cast gaat natuurlijk met de meeste schermtijd aan de haal, maar in BURYING THE EX krijgen trouwe medewerkers als Dick Miller en Archie Hahn bijrolletjes. De scène met Mary Wonorov belandde helaas op de cutting floor.
“Mary speelde Bloody Mary, de eigenares van de horror novelty-winkel waar Max werkt. Wanneer hij zich in de finale haast om zijn vriendin te redden, komt hij voorbij de winkel. Oorspronkelijk was er een korte scène tussen de twee. Geen slechte scène, maar Max moest gewoon van punt A naar punt B hollen en dit vertraagde alles. Toen we besloten het eruit te halen, belden we naar Mary en ik moet zeggen: ze was er niet rouwig om (lacht).”
In Schokkend Nieuws #114, vanaf 5 juni in de winkel, lees je meer over Joe Dante, zijn visie op de digitale revolutie, zijn tv-werk, THE MOVIE ORGY en de preview print van GREMLINS! Een afspraakje maken met Max’ zombie-ex kan al vanaf 1 mei, want dan verschijnt de film op dvd en blu-ray bij Remain in Light.
