FLASHBACK | Na een oproep sloot Karel Menting (1976) zich in 2015 aan bij ons promotieteam. Hij bemant op beurzen regelmatig de Schokkend Nieuws-stand en houdt de online-agenda bij. Naast Schokkend Nieuws verkoopt hij cd’s en vinyl in de Eindhovense CD-TEEK.
Wat is je vroegste (genre)filmherinnering?
‘Waar ik opgroeide in Noord-Brabant was vrijwel niks qua film. In een aanliggend dorp was een videotheek, maar we hadden zelf geen videorecorder. In het buurdorp huurden we wel eens een Moviebox, waar je videobanden op kon afspelen maar niet mee kon opnemen. Als je die huurde kon je er gratis ook wat films bij krijgen. Mijn familie hield geloof ik vooral van komedies en actiefilms. Zelf trok ik steeds meer naar fantasy, sword & sorcery, mystery, scifi en thrillers.
‘Wel keek ik vaak televisie, en in de jaren tachtig hebben we het dan uiteraard over HE-MAN AND THE MASTERS OF THE UNIVERSE, maar ook JEM, DUNGEONS & DRAGONS, M.A.S.K., THUNDERCATS, de tekenfilm van RAMBO, en iets waar ik nooit meer iemand over hoor: VISIONARIES: KNIGHTS OF THE MAGICAL LIGHT. Dat waren een soort futuristische ridders met een holografisch embleem op hun borst waardoor ze in een dier konden veranderen tijdens een gevecht – of zoiets. Vond ik erg cool, maar heb ik nooit meer teruggezien. Als ik die ooit vind op blu-ray is het een goeie dag!’
‘Ik zag THE DARK CRYSTAL een keer op de BRT toen ik bij mijn oma voor de tv zat, en de donkere sfeer greep me meteen. Nog steeds ben ik een enorme Henson-fan. Later kwam daar steeds vaker ook horror bij. Dat kwam dan door films als THE BEASTMASTER, daarin zaten een soort ‘Winged Devourers’ die ik wel erg cool vond: gevliesvleugelde monsters die je verteerden waar je bij stond zodat je botten er van onderen uit vielen. Maar er zijn me ook een paar series bijgebleven, zoals ALIEN NATION, over een wereld waarin we moeten samenleven met aliens met – ehm, tijgerbroodhoofden, ofzo. Het klinkt een beetje maf misschien, maar het was een erg sterke serie. Ook keek ik naar THE ADVENTURES OF SHERLOCK HOLMES, een meesterlijke serie met Jeremy Brett, en dan was er nog NOWHERE MAN, over een fotograaf die de verkeerde foto’s neemt en zijn hele leven verliest. Wéér zoiets dat ik sindsdien nooit meer heb gezien, en waar je niemand ooit over hoort.’
‘Iets wat me ook nog bijstaat is dat ik aan mijn moeder probeerde uit te leggen waarom ik horror zo leuk vond, maar dat lukte me volgens mij niet echt. Op dat moment was HOUSE (Steve Miner, 1985) op tv en toen kwam dat vliegende monster in beeld die als een cowboy met zijn shotgun draaide. Voor mij was dát het moment dat ik begreep dat ik naast het donkere vooral ook de humor en de ‘knipogen’ in horror erg leuk vond.’
Van welke film kon je niet slapen?
‘Tegenwoordig kan ik soms wat minder goed de slaap vatten na een geestenfilm als Peter Medaks THE CHANGELING, of na JU-ON en RINGU, maar toen ik jong was keek ik niet echt horror. Ik had ook niet iemand in mijn omgeving die daarvan hield en mij introduceerde. Ik heb mijzelf eigenlijk stukje bij beetje steeds verder ondergedompeld in het genre. Er is wel een miniserie uit de jaren negentig die ik heel creepy vond, maar ook erg spannend: het gaat over een vrouw die sterft – ik geloof dat ze in een zwembad verdrinkt, ofzo – en een near death experience heeft. Ze heeft die hele lichttunnel gehad maar komt terug uit de dood, alleen zijn er wat schaduwen mee teruggekomen en die ziet ze nu overal. Geen idee wat de naam van de serie is – iemand?’
Wie was je eerste film-crush?
‘Een crush had ik niet echt toen ik jong was, maar er waren zeker wel actrices die ik leuker vond dan andere. Vaak brunettes lijkt het wel, zoals Ally Sheedy, Elisabeth Shue en Mia Sara. Liever tomboys dan poppetjes, zeg maar. Haarkleur maakt nu niet meer uit, maar op poppetjes val ik nog steeds niet.’
Heb je ooit overgegeven door een film?
‘Overgegeven niet, maar een scène die ik wat minder smakelijk vind zit in RAW. wanneer ze wat haar probeert over te geven. Bah-bah. Al vind ik die film uiteraard geweldig. Ik hou sowieso van horrorfilms over vrouwen. Misschien omdat ik andere dingen stoer vind dan het typisch mannelijke macho-stoer, of dat ik altijd meer met vrouwen heb gehad dan met mannen? Films als EXCISION, TEETH en THE LOVE WITCH zijn in elk geval erg goed allemaal. Verder heb ik altijd de meeste moeite gehad met verkrachtingsscènes, die films ontwijk ik meestal wel. Ik heb een hekel aan mensen die menen dat ze het recht hebben zich op te dringen.’
Is er een film die je als kind helemaal te gek vond, maar als volwassene juist teleurstellend?
‘Vroeger speelde ik altijd met de action figures van HE-MAN, en na lang zoeken heb ik de serie op dvd gevonden. Toen ik het terugkeek waren het alleen een beetje te veel losse verhaaltjes in plaats van echt een serie. Jammer, maar misschien had ik te veel mijn eigen speelavonturen onthouden. (lacht) Er zijn trouwens wel een aantal films die ik lang niet meer gezien heb en waarvan ik hoop dat ze nog steeds zo goed zijn als ik ze heb onthouden, zoals SHAKMA, TALES FROM THE CRYPT: DEMON KNIGHT en THE GUARDIAN van William Friedkin. Die laatste vond ik onlangs terug, maar heb ik nog niet gekeken. Fingers crossed…’
