FLASHBACK | In de rubriek FLASHBACK legt Karina Meerman vijf vragen voor aan (oud)medewerkers van Schokkend Nieuws over hun jeugdfilmherinneringen en -trauma’s. Deze keer: vormgever Arie Reisinger, die de mooiste horrorervaringen uit zijn jeugd dankt aan zijn grote broer.
Arie Reisinger (1970) kende Schokkend Nieuws omdat hij de advertenties opmaakte die de Melkweg-cinema in het blad plaatste. Een nonchalante vraag of hij kon helpen leidde er binnen twee maanden toe dat Bart Oosterhoorn hem tot zijn opvolger benoemde. Naast zijn werkzaamheden als vormgever is Arie echtgenoot, vader van drie jonge dochters en muzikant (Leadbeaters). Hij zou meer willen gamen en lezen, maar heeft daar nou net geen tijd meer voor.
Wat is je vroegste filmherinnering? En wat was je vroegste genrefilmherinnering?
“Tuschinski in Amsterdam, THE PINK PANTHER STRIKES AGAIN en ik weet zelfs nog in welke stoel ik zat: linksachter in de engelenbak, met mijn vader, moeder en broer. Ik was zes of zeven en de bontjasscene maakte diepe indruk op me. Lesley Anne Down moet Peter Sellers verleiden. Zij komt ’s nachts zijn hotelkamer binnen met alleen een bontjas aan. Zij omhelst hem en ook zijn hoofd verdwijnt in die bontjas. Ik heb er (nog net) geen fetisj aan over gehouden, maar ik denk wel dit mijn eerste seksuele fantasie was. Maar het is vooral een hele mooie herinnering: Tuschinski, de bontjas en de schaterlach van mijn vader tijdens de film.”
“Een jaar later zat ik bij STAR WARS: EPISODE IV – A NEW HOPE in Calypso, waar nu dat megalomane theater van Joop van den Ende staat. Wat een film. Ik wilde Luke Skywalker zijn en ging vol in het speelgoed. Ik wilde dat lichtzwaard. Nog steeds, eigenlijk. Mijn oudste dochter is elf en haar heb ik ook aangestoken. In december gaan we voor het eerst met het hele gezin naar de première. STAR WARS heeft de liefde voor het genre goed aangewakkerd. STAR TREK vond ik nooit zo leuk; de naam leek er te veel op. BATTLESTAR GALACTICA wel. En KRULL en FLASH GORDON.”
Van welke film kon je niet slapen?
“FACES OF DEATH was een compilatie van echte moorden en ongelukken. De serie kwam eind jaren zeventig, begin jaren tachtig uit op video. Ik was eigenlijk iets te jong, maar ik had een broer van vier jaar ouder en die mocht die video’s wel huren. Waar we toen woonden in Noord-Holland was dat overigens niet in de videotheek, maar in de schuur van een rijtjeshuis met illegale kopieën van de bloederigste films. Van slashers wist ik dat ze nep waren – zeker die Italiaanse jungle-slashers – maar FACES OF DEATH was echt. Af en toe moest ik even weglopen. Dan spoelde m’n broer de band wel even terug zodat ik niets zou missen.”
Heb je ooit overgegeven door een film?
“Nee, maar dat doe ik nooit. Niet door alcohol, niet in de achtbaan, niet bij het bezoek aan het slachthuis dat mijn broer en een vriendje vonden dat nodig was. De geur was wel erg. Ik heb het wel meegemaakt dat iemand anders in de bioscoop het niet binnen hield. C’EST ARRIVÉ PRÈS DE CHEZ VOUS uit 1992 is een quasidocumentaire over een seriemoordenaar die wordt gevolgd tijdens zijn werk. De zaal liep al vrij snel leeg. Toen de moordenaar een klein jongetje te grazen nam in zijn slaapkamer, hoorde ik kotsgeluiden in het gangpad.”
Wie was je eerste film-crush?
“Lesley Anne Down dus, dankzij die bontjas, maar zij werd al snel verdreven door Prinses Leia. Niet in de eerste film, maar wel in het slavenpakje in RETURN OF THE JEDI. Dat is toch wel de bikini der bikini’s. Ik had al een aardig archief aan setfoto’s, ook ongepubliceerde, maar voor de vormgeving van de STAR WARS-special in Schokkend Nieuws #116 ben ik nog wat dieper in de materie gedoken. Zo kwam ik een foto tegen van Carrie Fisher die met haar body-double aan het zwemmen is, alle twee in zo’n bikini. Dan voel je dat de liefde nooit helemaal is verdwenen.”
Is er een film die je als kind helemaal te gek vond, maar als volwassene juist teleurstellend?
“Zijn er nog fans van KRULL? Ik kan het me niet voorstellen. Die film is niet meer te doen. Zelfs Liam Neeson acteert slecht in die film. De effecten, de props, de scripts, de verhaallijn: alles is slecht. FLASH GORDON is ook niet best meer, maar de soundtrack van Queen staat nog steeds. Dit kwam vier, vijf jaar na STAR WARS uit, die films zijn niet voor niets legendarisch. De tweede trilogie? Ik vond het wel meevallen, kon niet zo veel met al die kritiek. Ik was toen eind twintig, dat is niet te vergelijken met een film zien wanneer je zeven bent. Mijn drie kinderen vinden Jar Jar Binks geweldig. Die oorlog tegen George Lucas, kom op zeg, laten we dit niet groter of belangrijker maken dan het is.”
