VOORPRET| Voor de fijnproevers: RAW van Française Julia Ducourneau draait vanaf 27 april in de Nederlandse bioscoop. Malse konijnenniertjes zijn in de film de voorbode van diverse andere vleselijke genoegens van een hongerige studente. Hier zijn, ter voorbereiding, alvast acht gore eetscènes. Plus een toetje.
Voedertijd!
De scène uit Monty Pythons THE MEANING OF LIFE (1983) is ons allemaal bekend: de ultracorpulente vreetzak die nog even een wafer thin mint door de strot geduwd krijgt van John Cleese. Regisseur Brett Leonard (THE LAWNMOWER MAN) lijkt die scène als uitgangpunt genomen te hebben voor een hele film: FEED uit 2005. In FEED voedt een verknipte man een obese vrouw vette hamburgers en ander fastfood totdat ze bijna uit elkaar spat. Een net zo verknipte agent probeert hem tegen te houden en ontdekt dat het dikke slachtoffer misschien gewilliger is dan gedacht.
Nieuw-Zeelandse cuisine
Peter Jackson heeft iets met gore eetscènes. Neem het heerlijke BAD TASTE (1987), waarin gifgroene kots wordt gegeten alsof het een culinair hoogstandje betreft. In BRAINDEAD (1992) is het toetje ook de perfecte gelegenheid voor viezigheid. Laat het maar aan Lionel Cosgroves zombiemoeder over om de vla van een geheim ingrediënt te voorzien.
Mangia! Mangia!
Een fragment uit Pier Paolo Pasolini’s SALÒ, OR THE 120 DAYS OF SODOM (1975) is voor ons strenge dieet van vunzigheid ook interessant. In de film wordt een groep jongeren onderworpen aan systematische martelingen door decadente fascisten en hoogwaardigheidsbekleders. Het poepdiner is een beruchte scène, maar John Waters, de koning van de camp, was de Italiaan wel een paar jaar voor met PINK FLAMINGOS (1972). Divine smult van een vers gelegde hondendrol!
Oh My God!!!!!!
Ontdekken dat je de hoofdmaaltijd gaat worden van hongerige monsters is een op zijn minst beklemmende premisse – maar niet in Claudio Fragasso’s TROLL 2 (1990), waarin het gegeven een van de meest hilarische horrorscènes ooit oplevert. Fragasso vertelde in de documentaire BEST WORST MOVIE (2009) doodserieus dat zijn meesterwerk over het belang van een goede maaltijd gaat. Scenariste Rossella Drudi had een hekel aan vegetariërs en kwam zo op het briljante idee van trollen die mensen vangen en ze in planten veranderen om ze vervolgens gulzig te verorberen.
Crunchy Cage-roach! Yum.
Wat is er nou cooler dan een over the top Nicolas Cage? Nic Cage die een kakkerlak opeet natuurlijk! In VAMPIRE’S KISS (1988) is Cage goed op dreef als de man die vermoedt dat hij in een vampier aan het veranderen is. De film is voor fans van memes legendarisch vanwege een fragment dat de inspiratie was voor de You don’t say-rage. Daarnaast is er ook die prachtige eetscène. Kijk hem eens kauwen op dat knapperige stukje ongedierte!
Lekkere dunne velletjes
Je eigen vlees is toch het lekkerst. Daar komt de hoofdpersoon van DANS MA PEAU (2002) ook achter, wanneer ze na een ongeluk gefascineerd raakt door haar huid en wat zich daarachter verschuilt. Met scherpe voorwerpen gaat zij op onderzoek uit en smult af en toe van haar eigen smakelijke velletjes. De film van Marina de Van, die ook zelf de hoofdrol speelde, is een duidelijke inspiratiebron geweest voor RAW.
Het laatste avondmaal
Knus met het hele gezin genieten van een stukje mensenvlees: het is een mooie traditie in filmland. Van de all-American family in de THE TEXAS CHAIN SAW MASSACRE (1974, foto bovenaan) tot de vrome kannibalistische vader in WE ARE WHAT WE ARE (2013) of het pijnlijk avondmaal in Fabrice Du Welz’ CALVAIRE (2004). Een gevangen genomen zanger lijdt onder de bloederige dineretiquette van zijn Waalse gastheren.
Brains!
Zombies zijn dol op hersens, maar ze staan daarin niet alleen. In Ridley Scotts HANNIBAL (2001) serveert onze favoriete meesterchef een kostelijke portie brein. Trek de Chianti maar open! In Alan Ormsby en Jeff Gillens DERANGED (1974) zit een minder stijlvolle killer te kokkerellen met de inhoud van een schedel zodat hij zijn dode moeder blij kan maken. Geïnspireerd op de perverse daden van Ed Gein, die dan weer model stond voor Norman Bates in PSYCHO (1960). Fun fact: acteur Roberts Blossom die in DERANGED zo enthousiast in een mensenhoofd aan het lepelen is, kennen wij natuurlijk ook uit de ultieme familiefilm HOME ALONE (1990)
Imagine-dessert: nice and greasy!
Als toetje serveren we… frituurvet: de lekker smeuïge en romige olie die Big Ronnie over zijn lijf en groot geschapen leuter smeert. In THE GREASY STRANGLER, die op 20 april nog op Imagine te zien is, wordt je als kijker getrakteerd op ranzige klodders vet en oogballen in paneermeel. Gaat dat zien als je maag het verdragen kan, of neem anders een kotszakje mee.
RAW draait vanaf 27 april in de bioscoop. Op donderdag 20 april kun je alvast voorproeven tijdens de double bill (RAW + GET OUT) die Schokkend Nieuws organiseert in samenwerking met het Louis Hartlooper Complex. Schokkend Nieuws-medewerker Theodoor Steen verzorgt een inleiding. Meer info: hier.