Hopeloos, de discussies op feesten en partijen over al die fantastische televisieseries die je gevolgd moet hebben. Wie kan dat allemaal nog bijhouden? Bluf-TV is de redding op elk Nerdfest en, wie weet, aanleiding om toch eens een paar afleveringen te bekijken. Deze keer: “Wááááát!? Heb jij Being Human niet gevolgd!?”
Te zien | We zijn alweer aan het einde van het vijfde en laatste seizoen, waarvan de groots aangekondigde, apocalyptische finale gisteravond te zien was op BBC3. Vanaf 8 april zijn alle vijf seizoenen in één dvd-boxset te koop, en hopelijk wordt de serie nog eens op de Nederlandse TV uitgezonden. Met de huidige bovennatuurlijke trend is het eigenlijk vreemd dat dit nog niet is gebeurd. Ter verduidelijking: we hebben het hier over de originele Britse serie, niet de half-gare remake uit Canada.
Waar ging het ook alweer over? | Een vampier, een weerwolf en een spook wonen samen in een huis. Het klinkt als een mop of als de zoveelste TWILIGHT-rip off, maar Being Human is zo veel meer (om te beginnen, een spook). De drie wonen in een sjofel huis in Bristol en proberen hun levens zo normaal mogelijk te leiden. Maar dat is niet altijd even makkelijk met ongenode gasten, een machtsstrijd in de onderwereld en de continue dreiging ontmaskerd te zullen worden als supernaturals. De huisgenoten vechten met elk hun eigen demonen, verleden en met machten die de gehele mensheid bedreigen.
Wat maakt het zo verslavend? | Being Human heeft een heerlijke mix van Britse kneuterigheid, een snufje soap, hier en daar wat creepyness, behoorlijk wat bloed en vooral veel humor. Het sterkste punt van de serie is de enorme chemie tussen de drie belangrijkste acteurs. De vriendschap tussen de vampier, weerwolf en het spook is hecht, oprecht en erg aanstekelijk. Daarnaast, hoe dramatisch sommige ontwikkelingen ook zijn, de rode draad (probeer maar eens menselijk te zijn als je dat allang niet meer bent) blijft aanwezig, wat het een fijne vertrouwdheid en consistentie geeft.
Leukste personage | Lastig, lastig, omdat de personages vooral samen zo goed werken. Elk personage heeft iets heel eigens en is daarnaast ook nog eens zo bloody likable. Onder (vrouwelijke) kijkers is vampier Mitchell vaak favoriet: mysterieus, tall, dark and handsome en met een lang en interessant verleden dat hem blijft achtervolgen (tegenwoordig speelt de acteur trouwens één van de dwergen in THE HOBBIT). Maar de weerwolven zijn het grappigst, Annie is een schat, überbeleefde neuroot Hal geeft de vampierrol weer een heel nieuwe dimensie (“the lute is the coolest of all Medieval stringed instruments”) en Alex is lekker direct. Niet te kiezen, dus eigenlijk.
Meest irritante personage | Veel afleveringen hebben een subplot over een bijpersonage met een probleem dat moet worden opgelost. Omdat de hoofdpersonen stuk voor stuk sympathiek en interessant zijn, moeten we de irritatie in de bijrollen zoeken. Sommige bijpersonages zijn fantastisch en je mist ze als hun plot voorbij is, terwijl andere nogal vervelend zijn, zoals Lia (seizoen 3) en ‘the woman’ (seizoen 4). Maar écht tenenkrommende lui zijn we niet tegengekomen. Of gingen niet lang genoeg mee om echt ergerlijk te worden.
Zapservice | Eigenlijk moet je lekker bij het begin beginnen; de beste manier om de personages te leren kennen. Al springen sommige afleveringen er uit, doorspoelen zou jammer zijn. Seizoen 1 is een fijne introductie met een aantal schokkende onthullingen; seizoen 2 is het grimmigste; seizoen 3 het bloederigste (ohh die finale!) en in seizoen 4 verandert opeens wel heel veel, waardoor dit seizoen misschien het minst lekker wegkijkt. Seizoen 5 ten slotte sluit episch af. Gewoon niet zappen, dus.
Uitspraak die altijd bijval krijgt | “De nieuwe samenstelling werkt zeker wel, maar toch is Being Human met de nieuwe personages niet wat het geweest is”
Controversiële mening | “De serie kreeg behoorlijk wat commentaar toen bepaalde hoofdpersonen uit eerdere seizoenen niet meer terugkwamen. Petje af voor de schrijvers, die drastische beslissingen durven te nemen en tegelijkertijd de vertrouwde sfeer weten te behouden, ook met andere supernaturals. Als je ze de kans geeft, ga je ook om de latere personages geven: je moet deze nieuwe vrienden alleen even leren kennen.”
Pseudo-intellectueel dieper inzicht | “Being Human is enorm existentialistisch en roept cruciale vragen op. Wat is menselijkheid? Hoe houd je je meest basale driften onder controle? Hoe om te gaan met de duistere kant van je ziel? Zijn wij niet allen onbegrepen freaks die gebukt gaan onder het veroordelend oog van een ieder die bang is voor het onbekende?
Drankspelletje! | Voor de echte drankorgels: neem een slok, elke keer als Mitchell broeierig kijkt (volgens de acteur kan hij hier niets aan doen: “It’s just my face!”). Voor de reguliere drinkers: neem een shot als George weer eens naakt is en een dubbele als we een scène zien uit het verleden van een vampier. Oh ja, en neem twee slokken voor iedere keer dat Annie thee zet – en het vervolgens niet opdrinkt.
Nog meer bluf:
Bluf-TV: American Horror Story
Bluf-TV: The Walking Dead
Bluf-TV: The Vampire Diaries
Bluf-TV: Doctor Who
