TGIF | Bijna is het een religie voor me geworden om filmtijdschriften van de eerste tot de laatste bladzijde te lezen, zeker in tijden dat die zo goed als een relikwie zijn geworden. Hoe mooi en flashy websites ook mogen ogen, voelt er niks zo mooi aan dan een echt blaadje in je handen te hebben en het zelfs te ruiken.
Dat geldt zeker en vast voor het laatste nummer van Schokkend Nieuws met een ravissante cover van Menno Kooistra. Een editie over dromen, wat door de malaise waarin de wereld verkeert soms als iets uit vervlogen tijden aanvoelt. Ondertussen ben ik aan de voorlaatste bladzijde van de nieuwe SN geraakt en valt mijn oog op een foto van NAAKT OVER DE SCHUTTING (over dromen gesproken!) en het woord “vigilantes”, voor mij een magisch woord in filmland.
Laat het nou net de week zijn waarin Jean-Louis Trintignant op 91-jarige leeftijd de pijp aan Maarten gaf. Trintignant was weliswaar het trouwe boegbeeld van de serieuze Franse cinema, maar in de jaren zestig was hij vooral een vertrouwd gezicht in de rioolcinema met hoofdrollen in titels als SO SWEET…SO PERVERSE (Umberto Lenzi), DEADLY SWEET (Tinto Brass), DEATH LAID AN EGG (Giulo Questi) en natuurlijk de spaghettiwestern THE GREAT SILENCE. In deze film van Sergio Corbucci speelt de Fransman een prachtig voorbeeld van iemand die het voor de zwakkelingen opneemt, in dit geval de slachtoffers van de onbarmhartige bounty hunter Klaus Kinski.
Aangezien het toch komkommertijd is, zoals Hedwig verleden week schreef, en het enige noemenswaardige filmnieuws dat deze week niet over dinosaurussen en gevechtspiloten ging maar van Robert Englund kwam die naar alle waarschijnlijkheid nog eens in de huid van Freddy Krueger zal kruipen, nemen we de vigilantes als rode draad voor deze TGIF. Niet alleen als voorpret op het nieuwe nummer van Schokkend Nieuws, maar ook omdat collega Ard me er op wees dat het BUTFF (B-Movie Underground & Trash Filmfestival) in Breda, van 31 augustus tot en met 4 september, eveneens in het teken zal staan van mensen die het recht in eigen handen nemen.
Vigilante is een woord met een zeer ruime betekenis, ook al denk je onmiddellijk aan het personage van Robert De Niro in TAXI DRIVER of Charles Bronson in DEATH WISH. Een meer effectieve burgerwacht dan die twee kun je je moeilijk inbeelden, toch zijn het figuren die nu niet snel meer zouden verschijnen in een mainstreamfilm. De reden waarom het toen wel kon en zelf aanvaard werd, was grotendeels omdat de Amerikaan het vertrouwen in de politiek kwijt was, niet dat ze dat ondertussen al hebben teruggevonden. Nog meer politiek getint waren de vigilantes uit het blaxploitation-genre met in de voorste vuurlinie een pak onverschrokken vrouwen, onder leiding van Pam Grier.
Door het succes van Cannon in de jaren tachtig raakten de vrouwen wat in een hoekje gekneld, wat deels te verklaren viel door de populaire machopolitiek van Ronald Reagan, en waren het opnieuw de mannen die de scepter in handen kregen, en werd zelfs Charles Bronson opnieuw het vigilanteboegbeeld.
Mede door de MeToo-beweging is het geweer van schouder veranderd en zien we meer en meer vrouwelijke vigilantes. Een leuke opsomming vind je hier of in dit YouTube-lijstje voor wie liever beelden ziet.
Nog meer leuke trailers vind je in deze opsomming of via de
leuke overzichtjes op Creepy Catalog en Fandor.
De personages uit TAXI DRIVER en DEATH WISH zijn de schoolvoorbeelden van losgeslagen eenzaten die het onrecht niet meer kunnen aanzien, en volgens een Amerikaanse journalist zijn dit soort mannen dan ook potentiële Trump-kiezers. John Carroll schreef een thesis over de oorsprong van de vigilantes, en volgens hem begon het allemaal door de riots in Newark. Wie nog meer achtergrond over het onderwerp wil kan bij Diabolique terecht.
Laten we het weekend maar ingaan met nog wat horror, en dan hebben we het niet over de foto van Ryan Gosling die als Ken deze week de sociale media deed ontploffen, maar wel over THE BLACK PHONE met Ethan Hawke, die voorlopig vrij positieve reacties uitlokt. Minder enthousiast werd er gereageerd op de geruchten dat Lady Gaga weleens de rol van Harley Quinn zou kunnen spelen in het musical-vervolg op JOKER. In feite kun je van alles een musical maken: zo zijn er gezongen versies van THE HUMAN CENTIPEDE, CARRIE of EVIL DEAD. Genoeg nu, laten we nu maar weer leren dromen, ook al kunnen het vliegensvlug nachtmerries worden.
Weltrusten!
