TGIF | Wat een kort formeel voorgesprek moest worden met Fatih Akin voor de Schokkend Nieuws-presentatie van zijn DER GOLDENE HANDSCHUH in Amsterdam, ontaardde in een absoluut hoogtepunt van de week. Fatih Akin is één van ons!
Een wat late vrijdagpreek, Schokkend Nieuws-vrienden, vergeef me. Maar ik ben nu pas bijgekomen van de geweldige avond gister in het EYE filmmuseum, waar ik voor Schokkend Nieuws DER GOLDENE HANDSCHUH mocht inleiden en na afloop een Q & A deed met regisseur Fatih Akin. Het was op alle fronten een succes en toen ik naar huis fietste, besefte ik het me voor de zoveelste keer: het gezelschap van filmliefhebbers is het allerwarmste bad dat ik me wensen kan.
Voor we de zaal ingingen, sprak ik een minuut of veertig met de Duitse cineast en binnen vijf minuten waren we in het soort gesprek beland dat iedere filmfan kent. Ken je die? Heb je dat gezien? Oh nee, die MOET je zien! Fatih Akin bleek een genrefilmfan van het zuiverste water. Genrefilmverslaafde filmmakers kunnen als geen ander de mooiste verhalen vertellen over de films waar wij bij Schokkend Nieuws (en jullie) van houden, dus ik kneep m’n handen dicht van blijdschap. Lees trouwens ook even dit fijne stuk, waarin Jim Jarmusch naar aanleiding van zijn nieuwe zombiekomedie THE DEAD DON’T DIE over George A. Romero praat. Smullen!
Akin en ik waren het er over eens dat een horrorfilm eigenlijk nooit langer mag duren dan honderd minuten, tenzij het verhaal het echt rechtvaardigt. Hij noemde William Friedkins THE EXORCIST als voorbeeld, de lange aanloop was volgens hem nodig voor de latere nekslag. Is een te grote lengte van films en tv-series reden om ze een mindere beoordeling te geven? De vraag speelt in deze tijden van streaming en talloze series steeds meer op. Pas keek ik het eerste seizoen van THE PURGE en was blij verrast, vooral omdat het uit slechts tien episodes bestond die precies genoeg bleken om het verhaal te vertellen. En maar drie verhaallijnen, heerlijk overzichtelijk in tegenstelling tot een aantal Marvelseries op Netflix waarin hele stukken voorbijkomen die beter gebruikt kunnen worden voor het bakken van een tosti. Akin noemde ook SUSPIRIA als voorbeeld en verklaarde de superioriteit van het origineel mede door het feit dat Dario Argento de kijkers meteen vanaf het begin bij de lurven grijpt en ze door de nette speelduur van iets meer dan anderhalf uur precies lang genoeg kan vasthouden. Als Guadagnino zijn remake een half uur getrimd had, was het volgens hem een betere film geweest. Waarschijnlijk zal Akin deze aankomende indiehorrors dan ook wel waarderen, want lang zullen ze vast niet duren.
Toen Fatih Akin sprak over het negatieve commentaar in Duitsland op zijn film haalde hij ook de genrefilm tevoorschijn. De gruweldaden van Fritz Honka, de moordenaar in DER GOLDENE HANDSCHUH, werden volgens veel Duitse recensenten onbegrijpelijkerwijs in de film niet verklaard, aangezien in het boek waarop de film is gebaseerd het trieste verleden van de seriemoordenaar uitgebreid wordt behandeld. ‘Maar dat wilde ik JUIST niet,’ zei Akin gister. ‘HALLOWEEN’s Michael Myers is toch veel enger, omdat we niet weten wat hem drijft en waarom? Ik heb het meesterwerk HENRY, PORTRAIT OF A SERIAL KILLER heel vaak in mijn hoofd gehad tijdens het schieten van HANDSCHUH. Van Henry weten we ook niets, daarom stompt de film je extra hard in de maag. Nu ik zelf kinderen heb, durf ik die film trouwens niet meer te kijken, vanwege die ene scène weetjewel? Oef, man!’ Zou het een van de redenen zijn dat DARK PHOENIX is geflopt? Een overkill of herhaling van backstory van een personage dat we al eerder hebben gezien in films, is inderdaad verspilde tijd. Reboots en remakes van bekende verhalen floppen vaker wel dan niet, omdat we het allemaal al weten. Doe dan iets heel anders, voeg iets nieuws toe, wees creatief!
Vlak voor we de zaal ingaan, fluistert Akin me nog wat toe. ‘Ik zei net dat ik remakes vreselijk vind op Carpenters THE THING na, maar ik hoor dus net dat mijn nieuwste project is afgeketst. En dat was een remake van Stephen Kings FIRESTARTER, haha!’ Zijn plan om het einde radicaal en controversieel te herschrijven werd toegejuicht door King, maar stootte op weerstand bij de producenten. ‘Te naar voor deze tijd van culturele open zenuwen, dat zeiden ze echt.’ Gelukkig dan maar dat we eigenwijze regisseurs zoals Akin hebben die lak hebben aan de gevoelige zenuw. Of neem Jennifer Kent. THE NIGHTINGALE, haar opvolger van THE BABADOOK, kreeg het zwaar te verduren bij de wereldpremière in Sydney deze week. Wegens té gruwelijk. Ze geeft dezelfde verklaring als Akin ter verdediging. Waarom zou je iets afzwakken als dat het realisme van het geweld teniet doet? Wie films maakt over seriemoordenaars en verkrachters moet de gruwel van hun daden tonen, waarom zou je er anders aan beginnen als filmmaker?
Maar gelukkig wens ik u allen uiteraard een vreedzaam en geweldloos weekend toe. Aanstaande donderdag gaat DER GOLDENE HANDSCHUH landelijk draaien, maar wie een voorstelling wil zien met inleiding van een Schokkend Nieuws-redacteur kan a.s. dinsdag terecht bij Focus in Arnhem, donderdag bij LantarenVenster Rotterdam, Louis Hartlooper Complex Utrecht en Groninger Forum, en vrijdag bij Filmhuis Alkmaar!
