De eindeloos lange lijst van nieuwe westerns, o.a. WYATT EARP, MAVERICK, BAD GIRLS en THE QUICK AND THE DEAD, lijkt zowaar een revival aan te kondigen. Charles Band’s Full Moon Entertainment is dat niet ontgaan en trok dan ook alle ‘saloon-clichés’ uit de kast om deze te mengen met een vleugje Sci-Fi en Godzilla, wat ons meteen een redelijke omschrijving geeft van OBLIVION.
Als marshall Stone op laffe wijze wordt neer geschoten door de crimineel Red-Eye lijkt de vrede in het stadje Oblivion in rook op te gaan. Maar dan treedt de zoon van Stone, Zack (Paul), samen met de indiaan Buteo ten tonele om de begrafenis bij te wonen. Zack blijkt, eigenlijk net als elk ander personage, een behoorlijke nerd te zijn die een ander geen pijn kan doen, daar hij alle pijn die hij visueel waarneemt zelf fysiek beleeft. Pas na talloze saaie, ziekelijk moralistische one-liners overwint Zack zijn angsten en neemt hij het op tegen Red-Eye en zijn handlangers.
Het struikelblok van dit klieder-werkje is de overdreven grappigheid waarmee de karakters worden neergezet. Enkele lichtpuntjes zijn Meg Foster als een echte ‘Robo-Babe’ en de scène met een Mahn-Ding (een soort gremlin met dodelijke beet), die eindigt in stijlvolle slow motions. De muziek van Donaggio (TRAUMA, TWO EVIL EYES) maakt een hoop goed, maar bevindt zich ver onder het niveau van wat we van hem gewend zijn. Full Moon schoot ook deze proeve van tijdverspilling in Roemenië.
Copyright Dirk van Sloten. Overname uitsluitend na goedkeuring van de rechthebbende. .Origineel gepubliceerd in Schokkend Nieuws #19, juni/juli 1995.
