GET OUT, IT COMES AT NIGHT, THE WITCH, RAW: het zijn goede tijden voor kleine, onafhankelijke horrorfilms. Posthorror, noemen sommigen het. Een nuttige genre-aanduiding of een onzinnige term?
Dat onderzoeken Tim, Basje en Julius samen met Dana Linssen, hoofdredacteur van de Filmkrant en recensent voor NRC. Komen in de zogenaamde posthorrorfilms niet dezelfde thema’s aan bod die al heel lang onderdeel zijn van het horrorgenre? Gebeurt dat nu op fundamenteel andere manier? Is er überhaupt een naam nodig voor de huidige horrorgolf, en zo ja, wat dan?
Daarnaast legt Hedwig in haar column het net verschenen READY PLAYER ONE naast TRON (1982). Erik bespreekt in zijn muziekcolumn de muziek van de eerste drie bewaarde Frankensteinverfilmingen, die een perfect overzicht geven van de ontwikkeling van de filmmuziek in twintig jaar. We blikken vooruit op de horrorfilm A QUIET PLACE van John Krasinski, waar Dana alvast bang voor is.
