Tabé 2012 (deel 1)

Wat waren de beste genrefilms van 2012? Hier zijn, vanaf vandaag tot en met Oudjaarsavond, de persoonlijke jaarlijstjes van de Schokkend Nieuws-medewerkers.

26 medewerkers van Schokkend Nieuw stuurden ons hun lijstje met favoriete genrefilms. 45 titels in totaal. We leggen ze – in alfabetische volgorde – aan jullie voor. Hier zijn de eerste vijf. En ondertussen zijn we natuurlijk ook benieuwd naar de favorieten van onze lezers. Vergeet niet mee te doen aan onze Schokkend Nieuws Top 100 aller tijden!

Lieuwe van Albada schreef verschillende recensies voor de website van Schokkend Nieuws, deelde maar liefst vier skulls uit aan SINISTER en is – dat mag ook wel eens vermeld worden – degene die voor onze twitter- en facebook-gebruikers bijhoudt wat er zoal op televisie voorbijkomt aan genrefilms. 

1. HUGO (Martin Scorsese, 2011). Scorsese toont met HUGO zijn liefde en passie voor de filmgeschiedenis en dat werkt enorm aanstekelijk. De scène waarin de oude films van Georges Méliès tot leven komen, begeleid door de muziek van Saint-Saëns’ Danse Macabre: kippenvel.
2.  THE CABIN IN THE WOODS (Drew Goddard, 2011). Een film door en voor horrorfans. THE CABIN IN THE WOODS is niet alleen een in bloed geschreven liefdesbrief aan het genre, de film herinnert ons en passant ook aan alles wat het genre zo aantrekkelijk en belangrijk maakt. Een film met vele lagen, waarin steeds iets nieuws te ontdekken valt. 
3. THE AVENGERS (Josh Whedon, 2012). We worden al jaren doodgegooid met superheldenfilms, maar Joss Whedon flikt het als één van de weinigen om de striphelden echt goed naar het witte scherm over te brengen, en ze bovendien een overtuigend menselijk gezicht mee te geven. Je zou bijna in ze gaan geloven. De film hapert in het eerste half uurtje, maar zodra alle helden bij elkaar komen is geen verzet meer mogelijk: zoveel charme en charisma, door Whedon feilloos tot een onweerstaanbaar geheel gesmeed. THE AVENGERS leent elementen uit genres als actie, sci-fi, horror en drama en Whedon laat ze moeiteloos in elkaar overlopen. En wie had ooit gedacht dat de Hulk op film tot ieders favoriete personage zou kunnen uitgroeien? 
4. THE RAID (Gareth Evans, 2011). THE RAID is een verademing. Nog maar weinig actiefilms komen met echt opwindende actie op de proppen. Regisseur Gareth Evans en ster Iko Uwais doen dat wel. En hoe. THE RAID deelt enkel rake klappen uit. 
5.  CHRONICLE (Josh Trank, 2012). Wederom mensen met superkrachten. Regisseur/schrijver Josh Trank en schrijver Max Landis laten zien dat je helemaal geen budget van vele tientallen miljoenen nodig hebt om een overtuigende superheldenfilm te maken. Met goed geschreven personages en een dito verhaal kan je een heel eind komen. Zoals in een top vijf-lijstje, bijvoorbeeld. 

Ruben Allersma schreef recensies voor blad en website en deed twee mooie interviews dit jaar: Howard J Ford over de in Afrika gesitueerde zombiefilm THE DEAD en Timo Vuorensola over de maannazi’s in IRON SKY.

1. THE CABIN IN THE WOODS. Alleen al door de uitzinnige monsters vs. mensen-scène verdient deze bijzonder originele film de eerste plaats. Pling!
2. KILLER JOE (William Friedkin, 2011). Vlijmscherp scenario met een boven zichzelf uitstijgende Matthew McConaughey als ijzingwekkende psychopaat.
3. HOLY MOTORS (Leos Carax, 2012). Holy shit!
4. THE DARK KNIGHT RISES (Christopher Nolan, 2012). Ook met de afsluiter van zijn Batman-trilogie ontstijgt Nolan het niveau van vrijwel alle andere superheldenfilms.
5. INBRED (Alex Chandon, 2011). Hilarische, met liefde gemaakte en compleet gestoorde knipooghorror vol indrukwekkende gore-effecten.

Columniste Yfke van Berckelaer verhaalde dit jaar onder meer van de Debbie Reynolds memorabiliaveiling, True Blood afterparty’s, Dragon*Con, papparazi en de kunst van de headshotfoto. Only on Hollywood Blvd.

1. Game of Thrones. Seizoen 1 was al één van de beste dingen die ik ooit op tv had gezien, seizoen 2 was nog beter. Meer shots met draken, grotere direwolfs, gigantische veldslagen, vuur op zee en King Rob uit de kleren. Wat wil een mens nog meer!
2. THE HUNGER GAMES (Gary Ross, 2012). Als grote fan van het boek was ik zowel enthousiast als huiverig voor de verfilming. Gelukkig stelde het verre van teleur. Geweldig gecast en precies met de juiste toon verteld. Kom maar op met Catching Fire!
3. THE AVENGERS. Entertainment op zijn best! Ik wist dat het met deze cast en Whedon aan het roer goed zou zijn, maar het overtrof al mijn verwachtingen. Zelfs The Hulk was goed, wie had dat ooit gedacht. 
4. American Horror Story. Alleen de super creepy posters bezorgden me al nachtmerries. De serie durfde ik alleen te kijken met de deur op slot, alle lichten aan en mijn huisgenoot in de buurt. 
5. Op basis van de trailer: THE TWILIGHT SAGA: BREAKING DAWN – PART 2 (Bill Condon, 2012). Alleen de trailer was al briljant… slecht. Heb er uren plezier aan beleefd en gehuild van het lachen. Kan niet wachten op al het belabberde acteren, de “Nee het is echt niet raar, het is romantisch”-e relatie tussen de wolf en de baby en de nu al legendarisch slechte dialogen. 

Basje Boer zorgde ook dit jaar weer voor hoofdbrekens met haar filmcryptogram Slagschaduw.

1. HOLY MOTORS. Met gemak de weirdste film van het jaar; grappig, vernieuwend, brutaal en meeslepend.
2. THE PIRATES! BAND OF MISFITS (Peter Lord, Jeff Newitt, 2012). Ondanks de oninteressante plot val ik altijd als een blok voor de beleefde grapjes en aandoenlijke klei-animatie van Aardman.
3. KILLER JOE. Nu is het bashen van amorele white trash al sinds de nineties passé maar Friedkins KILLER JOE is ontegenzeggelijk grappig.
4. THE CABIN IN THE WOODS. Niet zo geslaagd als de SCREAM-reeks maar toch een zeer aanstekelijke poging om horror met ironie te kruisen.
5. THE DARK KNIGHT RISES. Het waardige slotdeel van Nolans Batman-reeks wint het voor mij nipt van andere duistere genre-blockbusters als THE GIRL WITH THE DRAGON TATTOO enLOOPER, vooral vanwege de ongeëvenaarde Catwoman.

Wim Castermans is programmeur van het Offscreen filmfestival in Brussel. We publiceerden in april zijn interview met Xavier Gens over THE DIVIDE. Wim werkte ook mee aan de DJANGO-special in Schokkend Nieuws #99.

1. WE NEED TO TALK ABOUT KEVIN (Lynne Ramsay, 2011). Onder dit fraai geschoten en sterk geacteerde drama schuilt pure horror die afgelopen jaar mijn nekharen overeind zette als geen ander. The Omen Part V: We Need to Talk about Damien.
2. KILLER JOE. Donkerkomische giller waarin een trailer trash familie opgeslokt wordt door de diepe afgrond die verborgen zit achter de zonnebril van een fenomenale Matthew McConaughey, maar niet alvorens halt te houden aan de KFC.
3. LOOPER (Rian Johnson, 2012). Draait op elegante wijze grote thema’s doorheen de tijdlussen.
4. HOLY MOTORS. All the world’s a stage in deze mindfuck die afwisselend je brein suf beukt alsof Rocco Siffredi eroverheen gaat en het dan weer laat drooglikken door Kylie Minogue.
5. THE CABIN IN THE WOODS. Niet half zo slim als hij zelf denkt te zijn, maar zeker een plezierige rit op de horrorfilm darkride.

Morgen meer lijstjes!