Vandaag bereikte ons het afschuwelijke bericht dat Edwin Visser, regisseur van SL8N8, is overleden. We verliezen met Edwin niet alleen één van de weinige Nederlandse horrorregisseurs, maar ook een hartelijk en altijd enthousiaste collega en vriend.
Edwin Visser (Den Helder, 1965) is tijdens zijn vakantie in Kreta overleden aan een hartinfarct, zo liet House of Netherhorror vandaag weten. Edwin studeerde aan de Akademie voor Beeldende Vorming in Tilburg, afdeling audiovisuele vormgeving, en ontmoette daar tweeëntwintig jaar geleden zijn vaste filmpartner Frank van Geloven. Jarenlang werkten Edwin en Frank aan bedrijfsfilms, commercials, documentaires, trailers, televisieprogramma’s én horrorfilms.
Want Edwin was vooral een gepassioneerd genreregisseur. Edwin en Frank deden in 1995 voor het eerst van zich spreken op de pagina’s van Schokkend Nieuws met NECROPHOBIA. De horrorfilm waarin een jonge vrouw, als gevolg van een onorthodoxe psychotherapie, verandert in een kettingzaag hanterende moordmachine, was met bescheiden middelen gemaakt maar getuigde onmiddellijk van vakmanschap en genreliefde.
En dat kenmerkte ook SL8N8. De Nederlandse slasher met Victoria Koblenko en Kurt Rogiers voerde ons mee, diep de Limburgse kolenmijnen in, voor een akelige ontmoeting met de geest van de 19de-eeuwse seriemoordenaar Andries Martiens. De film ging in 2006 uit in de Nederlandse bioscopen en kreeg daarna een internationale dvd-release als SLAUGHTER NIGHT.
Edwin en Frank werkten de laatste tijd ondermeer aan NEW BLOOD. Het scenario van de vampieractiefilm handelt over de experimenten van de dubieuze Dr. Mortor die denkt een middel tegen kanker en Aids gevonden te hebben. Aan een zeer vroege versie van het scenario werkte ook SN’s Phil van Tongeren nog mee. NEW BLOOD was jaren in ontwikkeling en leek juist weer een nieuwe kans te krijgen. House of Netherhorror, het productiehuis van Jan Doense en Herman Slagter, nam de film op in de eerste slate van vier te produceren Nederlandse genrefilms. Een Ierse, Zweedse, Duitse en Hongaarse producent toonden zich reeds geïnteresseerd. Een trailer was er ook al:
Zelf ontmoette ik Edwin voor het eerst op de set van SL8N8 in de Amsterdamse Cinetone Studios. Als beginnend medewerker van Schokkend Nieuws was ik nog tamelijk onervaren. De wispelturige Victoria Koblenko kreeg ik dus niet aan de praat, maar ik herinner me dat de twee regisseurs na een lange draaidag nog een vol uur uittrokken om met mij te praten over hun film, hun plannen en hun favoriete Fulci-films. Als twee enthousiaste fanboys lieten ze me de mijntunnels zien die de decorbouwers voor SL8N8 hadden aangelegd. Ze waren onvermoeibaar. We verlieten de studio die nacht als laatsten. Edwin had de sleutel van het hangslot.
Een paar dagen later was ik weer welkom op een set in Amsterdam-Noord en kreeg zelfs een figurantenrol in SL8N8 toegewezen. Edwin zou ik daarna nog heel vaak ontmoeten. In januari 2011, in het kader van House of Netherhorror, volgde ik (samen met nóg een SN-collega, Rob van der Velden) een scenariocursus met Edwin en Frank bij het Binger Filmlab. Dan kom je, als horrorliefhebbers onder elkaar, soms ook te spreken over wat je gevormd heeft. Edwin trof me door de eerlijke manier waarop hij over zijn jeugd en afkomst vertelde. Zijn hartelijkheid, humor en de liefde waarmee hij over zijn kinderen sprak, zal me altijd bijblijven. Edwin laat zijn vrouw Jolanda en drie kinderen achter – én zijn filmvriend Frank. Ik wens hen, namens alle vrienden bij Schokkend Nieuws, heel veel sterkte toe de komende tijd.
We verliezen met Edwin een filmmaker met een no-nonsense-houding die we nog zullen gaan missen in Nederland. Edwin hield van films met veel actie, bloed en tieten – en schaamde zich daar absoluut niet voor. Integendeel, hij had dat in nog veel meer films met ons willen delen. Het mocht niet zo zijn. De herinnering aan zijn bravoure en talent zal blijven. Zoals hij dat in dat interview over SL8N8 vertelde: ‘Het moet snel. Zo van: kaboeeemmm!…en meteen weer door met de actie.’
Alleen nu even niet. Rust zacht, Edwin.
