Maar liefst zes interessante en zeer verschillende genrereleases deze week: Japanse splatter, een traditionele spookfilm, horror met een zelfrijdende auto, een vampierfilm en twee Spaanse horrorthrillers.
In YAKUZA WEAPON heeft Shozo enkele ledematen laten ombouwen tot vuurwapens. Dit komt goed van pas, want Shozo wil de dood van zijn vader wreken. YAKUZA WEAPON doet qua stijl erg denken aan cultfilms als TOKYO GORE POLICE en MACHINE GIRL. “Onrealistisch CGI bloed spat in het rond”, schreef recensent Julius Koetsier, maar “de film kent een verrassend hoogtepunt in de vorm van een ruim vijf minuten durende vechtscène die is opgenomen in één shot.”.
Heel wat minder bloederig is POSSESSED BY EVIL, een spookfilm met in de hoofdrol Rebecca Romijn (GODSEND, X-MEN). Volgens de cover is het een film in de traditie van THE OMEN maar “de duivel en zijn zoon zijn in geen velden of te bekennen”, aldus recensent Erik van ’t Holt. Waar POSSESSED BY EVIL wel over gaat kun je hier lezen.
CREEP VAN is de tweede film van regisseur Scott W. McKinlay, die in 2006 debuteerde met de verrassende leuke low budget horror GAG. In CREEP VAN maakt een wit busje de straten van Detroit onveilig. Recensent Joep van Loon was zeer te spreken over de inventiviteit waarmee het busje zijn slachtoffers vermoordt maar de spanningsopbouw schiet volgens hem te kort.
Dit in tegenstelling tot SLEEP TIGHT (Spaanse titel: MIENTRAS DUERMES) dat op gewiekste wijze de spanning steeds verder opvoert. Recensent Hans de Dewijngaert: “Van bovennatuurlijk geschuifel, enge monsters of levende doden is hier geen sprake. […] Het is precies dat ogenschijnlijk doodnormale sfeertje dat onmiddellijk onheilspellend aanvoelt.” Zijn lovende recensie publiceerden wij al eerder in Schokkend Nieuws #97.
THE THOMPSONS is het vervolg op THE HAMILTONS. Nadat de vampierfamilie Hamilton betrokken is geraakt bij een bloedbad, vluchten ze naar Engeland en vestigen zich daar als de Thompsons. Net als het eerste deel geregisseerd door de Butcher Brothers
En tenslotte: LA PIEL QUE HABITO van Pedro Almodóvar. Hij snuffelde af en toe aan de genrefilm maar het drama stond bij Almodóvar altijd voorop. “LA PIEL QUE HABITO is een uitzondering”, volgens recensent Mark van den Tempel, “dit is een serieuze poging om een spannende film te maken.” Of het ook een geslaagde poging is, kun je lezen in de recensie die hij schreef ten tijde van de bioscooprelease.
