Gisteren ging de Vlaamse zombiekomedie YUMMY in première. Vanaf 18 december kun je ´m in de (Belgische) bioscoop gaan zien. Schokkend Nieuws sprak met regisseur Lars Damoiseaux en scenarioschrijfster Eveline Hagenbeek.
De nieuwsrubriek in ons magazine volgt het Nederhorrorproject al jaren. Het idee voor YUMMY ontstond bijna tien jaar geleden; vanaf 18 december draait de film dan eindelijk in de Belgische Kinepolis. ‘En als-ie succesvol is, hopelijk later ook in Nederland.’ We spreken in een Amsterdams appartement met regisseur Lars Damoiseaux en scenarioschrijfster Eveline Hagenbeek. In de regenachtige binnentuin scharrelt geen zombie, maar Evelines kat.
Lars Damoiseaux studeerde in 1997 af aan het Sint-Lukas in Brussel met het zeventien minuten durende zombiefilm STRIKER BOB. ‘Korte filmpjes van de academie moesten toen nog zwart-wit zijn en over getormenteerde zielen gaan die zelfmoordgedachten hadden en dergelijke,’ spot Lars. ‘Iedereen die ik tegenkom, herinnert zich STRIKER BOB. Het was toen vrij ongebruikelijk een genrefilm te maken.’ In 2008 regisseerde hij ELEVADOR, een kort onofficieel vervolg op DE LIFT van Dick Maas. Brood op de plank kwam er ondertussen dankzij de productie van videoclips, commercials en interactieve films voor musea. Eveline Hagenbeek startte als journalist voor glossy magazines als Cosmopolitan en Glamour en voltooide in 2009 een opleiding aan de Scriptschool in Amsterdam. In 2016 schreef ze voor Johan Nijenhuis het scenario van ROKJESDAG. De romkom trok 400.000 bezoekers en Eveline won er de ANV-Visser Neerlandiaprijs mee. ‘Altijd fijn,’ grinnikt ze, ‘als de film door recensenten afgebrand wordt en je weet dat je een prestigieuze prijs voor het scenario gewonnen hebt.’
Lars en Eveline werkten beiden mee aan de Netflix-serie UNDERCOVER (2019), maar hun eerste ontmoeting was in 2010 via LinkedIn. Lars had toen al contact met A Team Productions, de productiemaatschappij van YUMMY die vooral bekend is van BLACK (Adil El Arbi, Bilall Fallah, 2015), PATSER (idem, 2018) en TORPEDO (Sven Huybrechts, 2019). ‘Zij zeiden op zeker moment tegen me: “We willen ook nog eens een zombiefilm maken.” Ik hoefde daar niet twee keer over na te denken. Al die oude verhalen over STRIKER BOB kwamen terug. “Ah, weet je nog die keer dat ze de politie hadden gebeld omdat ze lichaamsdelen op het strand hadden gevonden?”’
YUMMY zorgde voor een hele reeks nieuwe setavonturen. De officiële opnames duurden 33 dagen en vonden plaats in het oude ziekenhuis van Maaseik. De jonge crew sliep in een zomersportcomplex. De rioolscènes werden in de citadel van Namen geschoten. Damoiseaux reisde daarnaast met zijn cameraman naar Polen voor een aantal exterieurshots. ‘Gelukkig hebben we in Polen dezelfde auto kunnen huren. Ik wil niets spoilen, maar de auto die we hier hebben gebruikt was toen al total loss.’ Er was, kortom, weinig geld maar heel veel enthousiasme. Lars: ‘In het begin bestelden we ons bloed nog op internet. Op een gegeven moment dachten we: zo moeilijk kan het toch niet zijn? Dus zijn we het zelf gaan maken. Ik had thuis bloed gemaakt en om het dikker te maken had ik er zetmeel in gedaan – in de zomer! Dat was gaan gisten en uitzetten. Een soort bloedrood slijm, over en ín alle keukenkastjes en onder de plinten.’
YUMMY speelt zich af in een Oost-Europese kliniek voor plastische chirurgie. ‘Syldavië, noemden we het.’ Lars legt uit: ‘Dat is een knipoogje naar Kuifje. Ooit was er sprake van het verhaal in Polen of Oekraïne te situeren, maar we hebben gekozen voor gewoon een niet nader genoemd Oostblokland. Ze spreken daar een soort neptaalje. Dat had een bijkomend voordeel voor onze figuranten. Als we al die mensen ter plekke Russisch of Pools hadden moeten leren, hadden we het onszelf heel moeilijk gemaakt.’ Lars’ vriendin Lana trad op als taalkundig adviseur: ‘Omdat zij Kroatisch spreekt. Ze heeft voor de film een Oost-Europees klinkend gibberish verzonnen. Je hoort haar stem ook heel vaak in de film: bijvoorbeeld over de intercom.’ Eveline, maar ook de producent van de film Hendrik Verthé en de Nederlandse horrorproducent Jan Doense, hebben korte cameo’s in YUMMY.
De held van het verhaal, Michael (Bart Hollanders), vergezelt zijn vriendin Alison (Maaike Neuville) die een borstverkleining wil ondergaan, en zijn al flink gebotoxte en verbouwde schoonmoeder. Eveline: ‘En dat is precies de kliniek waar een megalomane arts met een revolutionaire verjongingskuur experimenteert…’
Lars: ‘We wilden gewoon een lekkere hamburgerfilm maken, een film waarover je niet al te lang over hoeft na te denken, die lekker wegslikt. Maar zoals de films van George Romero iets zeggen over consumentisme en racisme, zo vonden wij het wel gaaf als YUMMY iets zou zeggen over onze selfiemaatschappij. Dat contrast: zombies en plastische chirurgie. Ze gaan naar binnen omdat ze er strak en jong uit willen zien en ze komen eruit als zombies.’
Eveline: ‘IJdelheid wordt bestraft.’
Lars: ‘Je hebt heel vaak in horrorfilms dat er een soort moraal komt bovendrijven. Wij probeerden daar wel omheen te zeilen; de vrouw met de grote borsten moest het bij ons juist wél overleven.’
Geschreven werd het scenario in de loop der jaren en in horten en stoten. De research naar plastische chirurgie leverde een weelde aan ideeën op. Lars: ‘Ik ben het nog nét niet zelf gaan proberen, daar ben ik te schijterig voor. Een botoxprik in mijn hoofd, dat zou ik niet aandurven. Maar ik heb wel urenlang naar grote borsten zitten kijken op het internet.’
Als Eveline is uitgelachen vervolgt hij: ‘Je vindt online echt de meest absurde operaties. Het Tel Aviv-masker, bijvoorbeeld. Dan wordt je gezicht met een soort zuur bedekt. Dat vreet de hele opperhuid weg en dan heb je na tien, twaalf dagen een nieuwe frisse babyhuid. Je ziet er alleen wel de eerste paar weken uit als een lepralijder. Dat hebben we natuurlijk in de film gestoken. We hebben ook veel research gedaan naar mensen die onder de invloed zijn van de ‘zombiedrug’ flakka: die krijgen hele vreemden spasmen.’
Lars noemt BRAINDEAD en EVIL DEAD als inspiratiebronnen. Eveline noemt SHAUN OF THE DEAD. Lars: ‘We zijn wel minder de voor de hand liggende comedy-kant opgaan. Het moet een serieuze wereld zijn, waar van buitenaf om gelachen kan worden. Niet te relativerend. We wilden het wel echt spannend houden.’
Eveline: ‘Het was voortdurend aftasten. Steeds kijken wat wel of niet werkt. Dat wisten wij van te voren ook niet precies.’
‘Op bijna elke pagina van het script stond wel een of ander specialleke,’ vertelt Lars. ‘Die werden meestal gemaakt door Squid Lab in Brussel, maar bijna elke special effects-maker in België is wel een dag op de set geweest om te assisteren. Ook Proteus Workshop, die hebben een soort zombiehagedis voor ons gemaakt. Dag en nacht gewerkt.’
Schrijven deden Lars en Eveline bijna tien jaar lang ‘zonder restricties’, maar toen de opnames in november 2018 daadwerkelijk van start gingen moest er natuurlijk wel binnen budget gewerkt worden. Er werden, vlak voordat de camera’s draaiden, maar liefst twintig minuten uit het scenario geschrapt. ‘In het begin probeer je er nog mee weg te komen door een kleiner lettertype te kiezen,’ lacht Eveline. ‘Uiteindelijk moesten we harde keuzes maken.’ Een rol die Eveline zélf zou spelen sneuvelde. Ze zou ‘de vrouw met de dikke tieten’ spelen. ‘En die zouden dan openscheuren tussen de liftdeuren. De siliconen zouden kortsluiting veroorzaken, waardoor die liftdeuren weer opengingen en de zombies naar binnen konden komen. Maar op een gegeven moment was het: óf die liftscène eruit óf de scène met de brandende penis. Als we de lessen van de scenarioschool hadden gevolgd hadden we de penis er uitgehaald. Ach, fuck de klassieke scenariostructuur!’
Naast Maaike Neuville en Bart Hollanders zijn ook Clara Cleymans, Annick Christiaens en Joshua Rubin in YUMMY te zien. Lars: ‘We hebben niet op bekendheid maar vooral op ervaring gecast. We wisten dat het een heel moeilijke shoot ging worden. Ik ben blij dat we dat gedaan hebben. We waren echt gefocust op de techniek en de special effects en er was weinig tijd om te repeteren. Aan het einde van het shot lag vaak de set vol bloed. En alles opdweilen? Dat gaat anderhalf uur duren. Better get it right on the first take. Ze moesten heel veel dragen in hun eentje. Je moet dat niet onderschatten. Er wordt vaak wat lacherig over gedaan: een beetje de scream queen spelen in een horrorfilm, maar technisch valt het nog niet mee, hoor!’
Eveline: ‘Louise Bergez, die Patient Zero speelt, de allereerste zombie, is de hele film topless. Ze had een soort mondprothese in en droeg witte contactlenzen – dus ze kon niet praten en niets zien. Uren in de make-up en dan halfnaakt rondrennen in die donkere gangen. Wat een bikkel!’
YUMMY werd met steun van het Vlaams Audiovisueel Fonds gemaakt. Lars: ‘Ons argument was: aan de ene kant van het spectrum heb je de arthouse-films die weinig publiek trekken, maar wel heel erg gewaardeerd worden door de kenners. Wij zitten aan de andere kant van het spectrum: ook niet per se voor een groot publiek, maar wel voor een groep die heel erg van dit genre houdt, dat naar onze film zit uit te kijken. Die kant mag er ook zijn, vinden we.’
De film en de Schokkend Nieuws recensie verschijnen op 18 december. Hopelijk loopt het Belgische publiek warm voor de zombiekomedie. Temeer daar Lars al speelt met ideeën voor een nieuwe film (‘een kannibalenfilm in combinatie met een realityshow op televisie’) en een special edition: ‘We denken aan een soort PLANET TERROR-versie waarin YUMMY de B-film behandeling heeft gekregen en eruit ziet als een oude gekraste kopie. Onze editors hebben een voorbeeld gemaakt en dat zag er geweldig uit. Dat is de droom: een dvd met twee versies: de eigenlijke film én een scratched version voor de verzamelaars!’
YUMMY wordt op 18 december uitgebracht door Kinepolis Film Distribution. Dit is een uitgebreide versie van het interview dat eerder in Schokkend Nieuws #141 verscheen. Copyright: Barend de Voogd. Overname uitsluitend na goedkeuring van de rechthebbende. Online gepubliceerd op 14 december 2019. Foto’s: Bram Groots.
