NEDERHORROR | Matthijs van Heijningen Jr., zoon van de legendarische filmproducent, werkte zich als commercialregisseur succesvol onder de schaduw van zijn vader uit. Voor de volgende stap in zijn carrière vertrok hij, met zijn gezin, enkele jaren geleden naar Hollywood. In oktober van dit jaar zal zijn regiedebuut, de prequel van John Carpenters THE THING, te zien zijn in de Amerikaanse bioscopen.
Of er een Nederlandse release komt en wanneer is nog onbekend, maar Schokkend Nieuws klopte toch al bij de regisseur aan voor een beknopte impressie van zijn Amerikaanse avonturen.
Je behoorde al jaren tot de top van de Nederlandse commercialregisseurs. Vanwaar dan toch die ‘sprong in het diepe’ die Hollywood heet?
‘Al voordat ik met commercials begon, liep ik te zeulen met korte filmideetjes bij het Filmfonds, die steevast werden afgewezen. Het reclamewerk begon als een wanhoopspoging om toch maar filmpjes te mogen maken. Ik heb commercials altijd als een vingeroefening voor het grote werk gezien, hoewel ik ze gaandeweg echt leuk begon te vinden.’
Kun je in het kort vertellen hoe het je verging na aankomst? Lag er al een project op je te wachten?
‘Nee, ik kende helemaal niemand. Ik ging met showreeltjes langs agencies. Toen er een hapte, ging het vrij snel. Ik las veel scripts, totdat Zack Snyders Army of the Dead voorbij kwam. Dat project strandde en toen kwam THE THING langs.’
Over THE THING: hoe kijk je op het hele productieproces terug? Was het bijvoorbeeld logistiek een zware klus?
‘Ja, vrij pittig, maar ik denk dat je eerste film altijd een gigantisch zware klus is. Er komt zoveel op je af; de studiodruk, veel acteurs, lange draaidagen, een script waar nog aan gesleuteld wordt tijdens het draaien. Maar ik had me er wel redelijk goed op ingesteld.’
De release van de film werd in eerste instantie uitgesteld. Wat was daarvan de reden?
‘Er zaten een paar verhaaltechnische hiaten in de film. Ik ging er onbewust vanuit dat iedereen het origineel van Carpenter had gezien en een aantal THING-specifieke elementen heel vanzelfsprekend zouden zijn. Maar de studiobazen begrepen die dingen niet en we moesten scènes bijdraaien om het duidelijker te maken. Uiteindelijk was dat ook wel terecht, omdat veel mensen die de film gaan zien het origineel niet kennen.’
Heb je het gevoel dat je je eigen stempel op de productie hebt kunnen zetten?
‘Jazeker. Moeilijk uit te leggen, maar het is echt mijn film.’
Je schreef eerder dit jaar op Facebook dat je met je gezin terugkeert naar Nederland. Is dat definitief of ga je je carrière in de VS voortzetten?
‘Beide. Ik wil dat mijn kinderen Nederlands opgevoed worden. De Amerikaanse cultuur is vrij fascinerend, maar wel tot een zekere hoogte.’
