NEDERLANDSE SCI-FI | Winnaar in april van de Best Film-award van het 48 Hour Film Project in Nijmegen was de korte sciencefictionfilm GOD GLITCH. Schokkend Nieuws belde met regisseur Gideon van Eeden voor een interview.
In GOD GLITCH verplaatsen we ons in een toekomst die niet eens zo heel ver weg meer lijkt: een toekomst waarin de mens van zijn geboorte tot na zijn dood in algoritmes wordt omschreven en beoordeeld. ‘Het is een dystopische wereld,’ legt Gideon van Eeden aan de telefoon uit. ‘Alles is verplicht. Als iemand overlijdt, krijgt je te maken met een ambtenaar die je, met een tablet in de hand, allerlei vragen stelt. Je bent verplicht afscheid te nemen. Tijdens dat afscheid heb je de kans om het hele leven van je partner als code te downloaden. Maar het is de autoriteiten en de wetenschap nog altijd niet gelukt om echt álles in code uit te drukken. Op het daadwerkelijke moment van sterven, het moment dat je hersendood bent, gebeurt er iets magisch, iets wat niet rationeel te verklaren is. Dat is de God Glitch.’
Het verhaal, begrijp ik van IMDb, draait om Romeo (Mouad Ben Chaib) en Frederique (Rebecca Bakker).
‘Hij heeft eigenlijk geen naam in de film. Mijn coscenarist Dick van den Heuvel (SPIJT!, KAMELEON DE SERIE) noemt hem zo, om aan te geven dat hij de romantic lead is. Zijn vriendin, de liefde van zijn leven, sterft tijdens een ongeluk in het theater. Zij is danseres. Dat was een van de curve balls die het 48 Hours Film Project ons toewierp: er moest een tapdanser inzitten met de naam Fred of Frederique van der Trap. Pittige uitdaging. Het verplichte stukje dialoog ‘Ik had iets onverwachters verwacht’ viel net lekker uit voor ons, vond ik. Frederique ziet in ons verhaal haar God Glitch. Dat is een heel mooi moment. Dan weet ze: mijn tijd zit erop.’
De thematiek van algoritmes en codes is heel actueel.
‘Zeker. Net zoals bijvoorbeeld BLACK MIRROR, stelt onze film de enge vragen. Al die veranderingen zijn zo snel op ons afgekomen. Dat ding, dat schermpje, is eigenlijk onderdeel van je lichaam geworden. We zijn een soort androïden of cyborgs geworden. Alles moet geautomatiseerd, alles moet gedigitaliseerd en alles moet sneller en sneller. Maar we staan er weinig bij stil wat voor consequenties dat heeft voor het menselijk bestaan. Dat vind ik een inspirerende filosofische vraag. En als je kijkt naar religie, spiritualiteit en de verschillende ideeën over het hiernamaals: misschien is het juist wel mooi dat we niet alles in code kunnen vatten, dat we een sprookje mogen overhouden.’
Met de winst in Nijmegen is GOD GLITCH nu geplaatst voor de wereldfinale die volgend jaar in Rotterdam zal worden georganiseerd.
‘Ja, er doen 140 stedenwinnaars mee aan de finale van Filmapalooza 2020. Zestien daarvan mogen naar Cannes. We zetten GOD GLITCH daarom voorlopig nog niet in z’n geheel online. We willen dat eerst afwachten en het festivalcircuit in. We zijn sowieso bezig om het Engels te ondertitelen. We gaan kijken wat we nog meer kunnen bereiken hiermee.’
Gideon van Eeden is van oorsprong Zuid-Afrikaan, waar hij als theatermaker werkzaam was. Sinds hij in Nederland is, legt hij zich toe op film. Eerder regisseerde hij de korte dramafilms BIJLTJESDAG (2017) en THE APRICOT TREE (2018). Het eerstvolgende project waarmee hij aan de slag gaat is echter een horror-webserie getiteld 3:42 AM.
‘We gaan op korte termijn de eerst of eerste twee afleveringen draaien. Dat doe ik samen met mijn producent Dave Damon van In Focus Producties. Peter Stead, die ik ken omdat ik samen met hem mijn master in Londen deed, heeft het geschreven. De strategie is om met de webserie het bewijs te gaan verzamelen voor een echte feature. Het verhaal gaat over een soort vortex, een duister knooppunt in een gewone woonwijk. Vroeger, wanneer de begraafplaatsen vol raakten, werden de skeletten opgegraven en in een knekelhuis opgeslagen. Ons verhaal gaat over een woonwijk die op zo’n plek gebouwd is. Klokslag 3:24 ’s nachts beginnen daar vreemde, bovennatuurlijke dingen te gebeuren. Duistere figuren in de tuin, Satanische pelgrims… Het worden 7 à 8 afleveringen. Korte, krachtige films van 5 à 8 minuten. En in iedere aflevering ontmoeten we een bepaalde wijkbewoner: een jong echtpaar, een kind… We respecteren de klassieke horror, dus veel suspense, maar er komen ook genoeg jump scares en bloed, voor het moderne pallet!’
