Kijk uit wat je aan hem opbiecht! THE VELOCIPASTOR was in Nederland voor een korte tour. BUT-festivaldirecteur Alex Diehl sprak met regisseur/schrijver Brendan Steere en actrice Alyssa Kempinski over hun vermakelijke B-film.
Father Doug Jones (de priester, niet de acteur, en gespeeld door Gren Cohan) verliest zijn ouders door een autobom en bijgevolg ook bijna zijn geloof. Om dat laatste terug te vinden reist hij naar China, waar hij het mysterieuze vermogen verwerft… om in een dinosaurus te veranderen! Samen met Carol (Alyssa Kempinski), een hoertje met een hart van goud en zijn kung fu sidekick, breekt hij diverse geloften én misdadigers.
Low-budget, grappig en een ode aan allerlei soorten exploitatiefilms. Logisch dat THE VELOCIPASTOR in september 2018 de BUT-award won. Niet de beste film van het B-movie, Underground & Trash Film Festival in Breda, en ook niet de slechtste, maar zonder enige twijfel de meest BUT-film van BUT 2018.
Regisseur Brendan Steere kon wegens ziekte zijn prijs toen niet in ontvangst nemen. Daarom besloot het festival de Amerikaan onlangs alsnog vanuit LA in te vliegen. Brendan (links) en actrice Alyssa Kempinski (midden) werden in stijl van het vliegveld opgehaald voor twee speciale vertoningen van THE VELOCIPASTOR , op 5 juni in WORM Rotterdam en op 7 juni in Filmhuis Klappei in Antwerpen. BUT-festival directeur Alex Diehl interviewde het gejetlagde, doch uiterst goedgehumeurde stel voor Schokkend Nieuws.
Gefeliciteerd met de prijs en welkom in Nederland! Brendan, ik begrijp dat de award inmiddels is aangekomen in L.A.?
‘Ja ja, hartelijk dank voor de prijs – en voor de uitnodiging en het regelen van deze tour, you guys are amazing! Ik woonde in Berlijn in september, maar ik werd ziek en heb zelfs in het ziekenhuis moeten liggen. Noodgedwongen ben ik nu terug naar de VS verhuisd.’
Lukt het je daar om rond te komen als filmmaker?
‘Nou, zozo. Er is natuurlijk een steeds breder wordende filmindustrie. Ik verdien het meest met het inspreken van videospelletjes op YouTube en ik heb een sicke rockband genaamd Free Parking.’
THE VELOCIPASTOR is een gestoorde mix van B-filmgenres, met bewust slecht acteerwerk, continuïteitsfouten en trashy special effects. Hoe zorg je met een beperkt budget dat je wordt opgemerkt?’
‘Daar kwam veel geluk bij kijken. Het begon met een trailertje, met daarin het originele dinosauruspak. Terwijl mijn andere filmpjes dertig likes kregen, ging deze opeens viral. Bam! 30.000 shares. Ik dacht, daar moet ik iets mee doen.’
Alyssa, en toen vroeg Brendan aan jou: wil jij een hoertje spelen in mijn film over een priester die in een dino verandert?
‘Hihi, wel, we kenden elkaar al uit New York. We zaten op verschillende filmscholen, maar verkeerden in dezelfde vriendenkringen. Brendan en ik hadden al samen zijn afstudeerfilm ANIMOSITY (2014) achter de rug en het klikte wel.’
Als professionele actrice met een eigen agent speel je in serieuze series en films. Hoe krijg je het voor elkaar om met een stalen gezicht het liefje van een muterende priester te spelen die als dinosaurus tegen pooiers en ninja’s vecht?
‘Haha, het was heel leuk om te doen. De vibe was constant goed. THE VELOCIPASTOR is natuurlijk met vrienden en familie gemaakt, maar ik had constant moeite om niet de slappe lach te krijgen.’
Nou is THE VELOCIPASTOR ook niet je wat je verwacht van een filmstudent. Hoe zit dat, Brendan?
‘Inderdaad. Het maken van een feature film wordt ook helemaal niet aangemoedigd; je moet je project al in het derde studiejaar aanmelden en vervolgens in je vijfde jaar voltooien. Bovendien heb je de camera en geluidsapparatuur van de academie heel lang nodig voor een lange film. Daar zijn ze niet dol op.’
De film mag dan op een versleten videoband uit de jaren 80 lijken, er was wel budget voor cast en productie.
‘Ja, en voor een script van 35 pagina’s! (lacht) Ik kon me een paar professionele acteurs en een martial-arts regisseur veroorloven – naast de amateurs die bewust over de top moesten acteren.’
Waar kwam dat geld vandaan?
‘Ik had twee mislukte crowdfundingscampagnes achter de rug, toen kwam de grote gelukstreffer. Via familie kwam ik in contact met een welvarende Chinese dame – laten we haar Jessica noemen. Mijn moeder vertelde haar over mijn filmproject. Op een ochtend – out of the blue – ging de telefoon: morgen gaat Jessica $30.000 overmaken, is dat goed? Ik sprong een gat in de lucht… en maakte de twaalf resterende pagina’s van het script na vijf jaar in één ochtend af.’
Je zou zeggen, een goed budget voor een B-film. Maar zo simpel was het niet, heb ik begrepen.
‘Tijdens de film ging mijn producent verschrikkelijk in de fout. Op een opname-ochtend kwam hij naar me toe: ‘Brendan, na deze scène is het geld op.’ Gosh, dacht ik, gaat het alsnog halverwege mis! Maar met wat eigen geld en de genoemde vrienden en familie kwam er na een maand montage en zes maanden post-productie dan toch THE VELOCIPASTOR. Van de Chinese dame hebben we nooit meer iets vernomen, ondanks onze pogingen haar opnieuw te contacteren en haar op de hoogte te brengen van de voltooiing van mijn film.’
Ongelofelijk, ze moest eens weten hoeveel plezier wij hebben gehad van haar investering. Ik vroeg het me al af: daarom staat China op IMDb dus genoemd als co-productieland?
‘Ja en officieel is het dus ook echt zo: het geld kwam uit China. De ninja’s zaten al in het verhaal en een parkje bij mij op de hoek, wel, dat leek een beetje… op de mistige bamboebossen… in China. Haha!’
Haha! Dat vraagt gewoon om een making-of en een sequel.
‘Dank je! Ik denk dat het gaat lukken. Opmerkelijk genoeg wordt THE VELOCIPASTOR nu opgepikt door distributeurs voor DVD en VoD, dus ik heb er goede hoop op voor de volgende een iets groter budget bij elkaar te kunnen sprokkelen.’
