Stanislaw Liguzinski
Stanislaw Liguzinski
INTERVIEW

Interview met Imagine-programmeur Stanislaw Liguzinski

Stanislaw Liguzinski IMAGINE | Niet één, maar twee nieuwe gezichten in het programmeursteam van het Imagine Film Festival dit jaar. Hoog tijd voor een nadere kennismaking, vond Schokkend Nieuws. Na Lauren Murphy is nu Stanislaw Liguzinski aan de beurt. Deze Poolse filmcriticus kwam ooit naar Nederland voor een masterjaar aan de Nederlandse Filmacademie, maar inmiddels is hij niet meer uit ons land weg te denken.

Je programmeerde dit jaar voor Go Short!, experimenteert erop los aan de Nederlandse Filmacademie en doet ook nog eens een PhD-onderzoek aan de universiteit van Krakow naar video-essays. Heb je ‘t niet te druk voor een Imagine-programmeursbaan?
“Haha, nee hoor. In Polen ben ik freelance filmcriticus geweest – dan heb je ‘t pas druk! Maar wat kan ik zeggen, ik hou gewoon van film. Om het te maken, ernaar te kijken, als studiemateriaal. Ik heb een filmtheoretische achtergrond, dus de vraag naar wat films over onze cultuur zeggen, houdt me bezig. En dan moet je gewoon zoveel mogelijk zien. Wat mij betreft doe ik er gewoon nog meer bij, hoor.”

Heb je ook iets met de fantastische film?
“Als tiener was ik al geregeld op fantasy events te vinden, waar je scifi-auteurs kon ontmoeten, of de nieuwste games kon ontdekken. In die tijd heb ik dankzij VHS ook een hoop uren doorgebracht met de meest raarste filmcreaties. Later ben ik voor het New Horizons International Film Festival gaan werken, dat wel een beetje met Imagine te vergelijken is en jaarlijks in Wroclaw wordt georganiseerd. Toen ik een paar jaar geleden naar Nederland kwam, was het Imagine Film Festival dan ook het eerste festival wat ik hier bezocht heb. De sfeer voelde meteen als een warm bad en ik heb sindsdien geen editie overgeslagen. Leuk van vorig jaar bijvoorbeeld, was dat ik regisseur en landgenote Agnieszka Smoczynska heb ontmoet, die met haar horror-musical THE LURE op het festival te gast was. We bleken maar liefst zeventien Facebook-vrienden te delen!”

Waar richt je je op als programmeur van het festival? Hoe herkennen we in het programma je hand?
“In principe houd ik van films die all out durven te gaan, die je versteld doen staan door hun grenzeloze fantasie. Argento, Lynch, Cronenberg, pulp – noem maar op, zolang het maar geen punch pulled en iets met je doet. Daarbij heb ik voor het Fashion themaprogramma de korte films geselecteerd, waaronder modefilms van Park Chan-Wook en Nicolas Winding Refn. Vooral fans van die laatste raad ik aan te komen kijken, want na het zien van zijn Hennessy XO reclame, snap je ineens dat zijn meer abstracte genrewerk heel diep geworteld is in de grandioze beeldtaal waar ook mode- en reclamefilms gebruik van maken.”

Daarnaast heb je voor het eerst in de geschiedenis van het festival een virtual reality-programma samengesteld.
“Dat zit nu nog in de experimentfase, maar daar hopen we in de toekomst meer mee te gaan doen. Tijdens deze editie presenteren we in ieder geval vier VR-ervaringen, die je in de hal kan bekijken. Onder meer een zombiefilm en een VR-experiment van SHARKNADO-regisseur Anthony C. Ferrante, KILLER DEAL genaamd, zijn er te zien. In die laatste wordt een hotelgast belaagd door een kwaadaardig monster, maar heeft hij gelukkig een machete ter verdediging. Het is een 180° film, dus je kunt je hoofd van links naar rechts bewegen om zoveel mogelijk details te bekijken. En geloof me, dat heb je nodig, want in elke hoek gebeurt er wel iets.”

Hoe zie je de toekomst van de genrefilm?
“Los van alle technologische ontwikkelingen, die steeds andere soort verhalen mogelijk gaan maken – zie ik vooral dat de Europese genrefilm enorm in de lift zit. In Spanje en Frankrijk brandde dat vuur natuurlijk al een tijdje, maar ook in landen als Hongarije en Polen worden nu hele interessante genrefilms gemaakt. Het Hongaarse LIZA, THE FOX-FAIRY, dat de Silver Méliès won in 2015, draaide daarna met veel succes op internationale festivals, en een van mijn favoriete films van de afgelopen jaren is het Zweedse LET THE RIGHT ONE IN. Volgens mij is dat een trend die zal doorzetten: dat al bekende genreverhalen weer interessant worden doordat ze met een landspecifieke twist verteld zijn. Deze editie staat bijvoorbeeld de Finse samuraifilm SAMURAI RAUNI en het Hongaarse tijdreisverhaal LOOP geprogrammeerd. Dat Europa nu een culturele crisis doormaakt zal daar zeker aan hebben bijgedragen trouwens, al die Europese monsterfilms en fantastische verhalen kun je daar best wel als reactie op zien.”

Waar kijk je naar uit deze editie?
“De komst van een exorcist tijdens de Exorcism Night bijvoorbeeld. Festivaldirecteur Chris Oosterom kwam met dat idee, maar ik heb het al eens meegemaakt! Op New Horizons hadden we in het kader van een REQUIEM-vertoning namelijk eens een Poolse duivelbezweerder uitgenodigd. Dat was zo’n interessante avond! Het bleek een hele down to earth-gozer, die zijn vak ook best kon relativeren. Die ene was gewoon rijp voor de psychiater, zei hij dan soms, om dan vervolgens weer een onheilspellend voorbeeld aan te halen van een geval waarvan hij zeker wist dat het authentiek duivelswerk was. De Nederlandse exorcist komt trouwens gewoon uit Amsterdam. Moet je je voorstellen dat hier in de buurt gewoon iemand door de straten loopt die dagelijks de duivel bestrijdt. Daar wil je toch alles van weten.”

Welke film mogen we wat jou betreft absoluut niet missen?
“Met het risico dat iedereen me nu een weirdo zal vinden, zeg ik toch KUSO, het krankjorume regiedebuut van muzikant Flying Lotus. In het programmaboekje heb ik het laten omschrijven als een soort liefdesbaby tussen Shinya Tsukamoto en John Waters, die er old school Cronenbergiaanse nachtmerries op na houdt. Dus ja: het is vies, twisted en gory, maar het is zeker iets wat je nooit eerder gezien hebt – en ook iets wat je daarna niet snel nog eens zal zien. De soundtrack ervan is trouwens ook geweldig, dus als het je echt teveel wordt, kan je ook gewoon met je ogen dicht zitten luisteren.”

Wanneer is het festival voor jou geslaagd?
“Kijk: de grote genretitels zoals RAW en GET OUT zijn er dit jaar zeker weer bij – en ik ben er ook van overtuigd dat die bij iedereen in de smaak zullen vallen. Voor mij is het festival geslaagd wanneer het ons als programmeurs is gelukt het publiek ook te verleiden eens wat nieuwe titels te ontdekken – dus een Finse samuraifilm, of een coming-of-age drama over homo-erotische fan fiction. En dan is het wat mij betreft zelfs niet eens erg wanneer je een film verschrikkelijk vindt. Dus dat je boos de bioscoopzaal verlaat, maar vervolgens wel drie uur blijft napraten met je vrienden waarom dat zo is. Zo zie ik Imagine in ieder geval ook: als een samenkomst van ideeën, en een plek voor discussie. Dat moet een filmfestival anno 2017 volgens mij ook zijn. Een fantastische ontmoetingsplek voor films en publiek – maar ook een voor filmers, producenten, scenaristen, regisseurs. Ik heb nu alweer contact met een groep HKU-studenten die Lovecrafts verhalen in virtual reality willen maken. Iets om je voor volgend jaar op te verheugen.”

Het Imagine Film Festival gaat vandaag (12 april) van start en duurt nog tot 22 april. Kaartjes zijn verkrijgbaar via de website

© Guus Schulting
12 april 2017

Fan van horror, sci-fi en cult?

Neem een abonnement!

Ons magazine bevat nóg meer en staat vol interviews, recensies en achtergronden.
Voor slechts 35 euro valt-ie 6x per jaar op je mat!
Liever digitaal ontvangen? Dat kan ook!