De heropgerichte Britse Hammer Studio’s lijken een stevig internationaal succes te pakken te hebben met THE WOMAN IN BLACK. Tijd voor een praatje met Simon Oakes, CEO en President of Hammer.
Hammer, opgericht in 1934, kende zijn grootste successen vanaf de tweede helft van de jaren vijftig. THE QUATERMASS XPERIMENT (1955) bracht de studio op het pad van sciencefiction en horror. THE CURSE OF FRANKENSTEIN (1957) en DRACULA (1958) volgden kort daarna. THE DEVIL RIDES OUT en ONE MILLION YEARS B.C. behoorden tot de successen in de jaren zestig. Christopher Lee en Peter Cushing, regisseurs als Terence Fisher of schrijvers als Jimmy Sangster; allemaal werden ze groot bij Hammer. Eind jaren zeventig raakte de studio in de versukkeling. Totdat in 2007 bekend werd gemaakt dat een Europees consortium, aangevoerd door het Nederlandse Cyrthe Investments (van John de Mol), bereid was vijftig miljoen euro te investeren in de herrijzenis van de legendarische filmstudio.
De start was bescheiden, met de vampierserie BEYOND THE RAVE voor internet. Vanaf 2010 kwam de productie pas echt op gang. THE WOMAN IN BLACK is de vierde film, in twee jaar tijd, van de nieuwe Hammer onder leiding van Simon Oakes. We spraken hem kort aan de telefoon.
Waarom toch weer Hammer?
‘Voor 2007 was me al opgevallen dat Hammer min of meer onderdeel is geworden van het gewone taalgebruik. Mensen zeggen dingen als: ‘Het onweert als in een Hammer-film.’ Hammer was heel bepalend. Zelfs al hadden ze al vijfendertig jaar geen film meer gemaakt, er was nog steeds iets van blijven hangen. Een erfenis. Het is een sterk merk en Hammer heeft een fantastische catalogus.‘
Is ook het jeugdsentiment?
‘Ja. Gek genoeg, want ik ben er eigenlijk niet oud genoeg voor. Ik was als kind heel erg bang voor Quatermass. Het was in 1967, denk ik, dat ik hem voor het eerst zag. Stiekem, ongetwijfeld, want zoals je weet waren bijna alle Hammer-films voor zestien jaar en ouder. Later zag ik er natuurlijk nog veel meer op late night television.’
Ik zag op de website dat jullie veel van die oude films weer opnieuw gaan uitbrengen in gerestaureerde versies.
‘Dat is begonnen met de restauratie van Terence Fishers DRACULA door het British Film Institute. De scène waarin Peter Cushing de staak door het hart van Dracula drijft? Daarin hadden ze geneden in de Britse versie. Maar in Japan is de film intact gebleven. We vonden dat fragment terug dankzij, tragisch genoeg, de tsunami. Veel musea in Japan moesten daardoor worden ontruimd en gereorganiseerd. Toen dook dat kleine stukje nog onbekend materiaal op. Dat was het begin van het idee om dertig klassieke Hammer-films opnieuw uit te brengen.’
DRACULA PRINCE OF DARKNESS, THE PLAGUE OF THE ZOMBIES en THE REPTILE worden opnieuw uitgebracht. Kunnen we daarin meer nooit eerder vertoond materiaal verwachten?
‘Ja, we vermoeden dat er nog heel veel materiaal in omloop is. Ook al kregen die Hammers een x-rating, de oorspronkelijke films waren vaak veel gewelddadiger dan ze in de jaren vijftig en zestig mochten laten zien. Dus we zijn voortdurend op jacht naar die sappige stukjes.’
Hammer heeft een grote naam in gothic horror, maar je kunt natuurlijk niet eeuwig dezelfde films blijven maken. Wat is de visie achter het nieuwe Hammer?
‘Goede vraag, want veel mensen dachten: ze gaan gewoon weer dezelfde films maken. Maar de stedelijke horrorfilms uit de VS, zoals THE OMEN en THE EXORCIST, maakten Hammer in de jaren zeventig in één klap ouderwets. De studio probeerde nog wel mee te komen met films als DRACULA A.D. 1972, maar dat was gewoon gênant. Ze hadden Christopher Lee met rust moeten laten in zijn cape in zijn kasteel in Transylvanië, in plaats van hem te willen updaten. Dat sloeg nergens op. Toen wij in 2007 opnieuw begonnen, hebben we eerst gekeken naar de soorten films die Hammer maakte: spookverhalen, vampiers, sciencefiction… Toen dachten we: wat als Hammer die films was blijven maken in de jaren tachtig en negentig? Waar zou Hammer dan nu zijn? Dat is het uitgangspunt. We zijn heel trots op onze producties tot nu toe. We hebben een kleine pagan horrorfilm gemaakt, WAKE WOOD, THE RESIDENT met Hilary Swank, LET ME IN, onze versie van de Zweedse vampierfilm LET THE RIGHT ONE IN en dan THE WOMAN IN BLACK, wat de meest Hammer-achtige film is tot nu toe.’
Hammer heeft veel grote acteurs en regisseurs voortgebracht. Zien jullie het nu ook als je missie om nieuw talent op te leiden?
‘Dat zou fantastisch zijn. Dit is de tweede film van James Watkins en hij is echt een enorm talent; Matt Reeves ook. Ik wil niet zeggen dat zij nu door kunnen naar grotere en betere dingen, maar… Daniel Radcliffe, (lacht) die heeft ons écht helemaal niet nodig om groot te worden. Aan de andere kant: dit is zijn eerste film na Potter, dus het is wel een heel belangrijke film voor hem.’
In juli vorig jaar kondigden jullie THE WAKE aan, een moderne versie van Jekyll en Hyde, geregisseerd door Michael Hafström (THE RITE). Wordt dat de volgende Hammer-film?
Nee, de eerstvolgende wordt THE QUIET ONES. Het heeft klassieke gothic elementen [een wetenschapper probeert een poltergeist te creeëren], maar is hedendaags en zit wat dichter aan tegen, zeg, FLATLINERS. John Pogue (QUARANTINE 2) regisseert. [De opnames starten in mei in Zuid-Afrika – BdV] Sorry, ik moet afronden. Heb je nog één vraag?’
Hammer is vooral bekend vanwege horror, maar de studio heeft ook avonturenfilms, sciencefiction en zelfs piratenfilms gemaakt. Hebben jullie ook plannen in andere genres?
‘Sciencefiction! Sorry, ik moet rennen. Sciencefiction, zeker!’
