Hopeloos, de discussies op feesten en partijen over al die fantastische televisieseries die je gevolgd móet hebben. Wie kan dat allemaal nog bijhouden? Bluf-TV is de redding op elk Nerdfest en, wie weet, aanleiding om toch eens een paar afleveringen te bekijken. Deze keer: “Wááááát!? Volg jij American Horror Story niet!?”
Te zien | Seizoen één is op donderdagavonden te zien op RTL5. Het eerste seizoen is in oktober ook al op dvd uitgebracht. In de Verenigde Staten is het tweede seizoen net afgelopen.
Waar ging het ook alweer over? | Elk seizoen vertelt een eigen verhaal in steeds een andere omgeving. Een deel van de cast blijft aan, maar in andere rollen. In seizoen één, Murder House, volgden we de belevenissen van een gezin waarvan de ouders huwelijksproblemen hebben en de tienerdochter zich gedraagt als… nou ja, als een tienerdochter. En dan verhuizen ze ook nog eens naar een huis vol spoken… In vrijwel elke aflevering krijgen we in een flashback te zien wie er op welke manier is doodgegaan en nu rondspookt. Dan zijn er nog de griezel met het halfverbrande gezicht, het misvormde wezen in de kelder en de mysterieuze man in het rubberpak. In seizoen twee, Asylum, is een psychiatrische instelling anno 1964 het decor. Uiteraard is het ook hier niet pluis. Een sadistische, dr. Mengele-achtige wetenschapper, een door een demon bezeten zuster en een seriemoordenaar genaamd Bloody Face zorgen ditmaal voor de griezelige elementen.
Wat maakt het zo verslavend? | Vooral het niveau van seizoen één is niet altijd even consistent. Echt eng is het, zeker voor de doorgewinterde horrorliefhebber, niet. Maar leuk, spannend en vermakelijk is het wel. Er zijn intriges, list en bedrog en er is natuurlijk veel moord en doodslag. Dit seizoen is wel wat overbevolkt: ook alle spoken hebben hun eigen verhaal met bijbehorende motivatie. Zo verveelt het in ieder geval nooit. Maar vooral het acteerwerk tilt de serie naar een hoger niveau. Niet alleen de oudere acteurs zoals Connie Britton en Jessica Lange, maar ook de jonkies Evan Peters en Taissa Farmiga zetten sterke rollen neer. In seizoen twee stijgt het algehele niveau: er zijn betere verhaallijnen, betere personages en twists die je niet ziet aankomen. Niks is wat het lijkt en iedereen lijkt er een verborgen agenda op na te houden. Anne Frank, aliens, een lobotomie, een Leatherface-achtige seriemoordenaar met een masker van menselijke huid, en dat alles in één aflevering? Laat dat maar aan de schrijvers van American Horror Story over!
Leukste personage | Jessica Lange! Ze blinkt uit in elke aflevering. In seizoen één speelt ze de gekke buurvrouw Constance. In seizoen twee is ze te zien als de strenge zuster Jude. Het zijn verwrongen geesten en Lang speelt ze heerlijk vilein. Maar Constance en Jude zijn ook tragische personen, voor wie je ondanks al hun onhebbelijke eigenschappen tóch sympathie krijgt.
Irritantste personage | In seizoen één gaat deze twijfelachtige eer naar Ben Harmon (Dylan McDermott), de onsympathieke echtgenoot die zijn vrouw bedriegt en zijn dochter verwaarloost. Uiteraard is hij ook degene die als laatste doorheeft dat het écht spookt in huis. In seizoen twee hebben we vooralsnog geen ondraaglijk irritant personage kunnen ontdekken.
Zapservice | American Horror Story seizoen één is wel vermakelijk maar niet écht goed. Je kunt dus net zo goed meteen beginnen met het tweede seizoen. Aangezien het een geheel nieuw verhaal betreft, is alles prima te volgen.
Uitspraak die altijd bijval krijgt | ‘American Horror Story jat eigenlijk van elke horrorfilm ooit gemaakt. Van ROSEMARY’S BABY tot THE AMITYVILLE HORROR en van THE SILENCE OF THE LAMBS tot THE EXORCIST: veel plotelementen komen regelrecht uit de klassiekers. Maar ach, Tarantino komt daar ook al jaren mee weg.´
Controversiële mening | ‘American Horror Story is net een spelletje strippoker: elke aflevering gaan er wat kledingstukken uit. Echt eng is het niet, al schrik je wel als er, in plaats van een mooie vrouw, een lelijke oude vent tevoorschijn komt.’
Pseudo-intellectueel dieper inzicht | Een populaire theorie is dat horror een metafoor is voor onderdrukte seksuele gevoelens. American Horror Story doet zijn best dat te bewijzen: homoseksualiteit, seksuele repressie, ontmaagding, vreemdgaan, verkrachting en nymfomanie: het komt allemaal ruimschoots aan bod. Horror is seks en seks is horror.
Drankspelletje! | Als je elke keer dat er iemand seks heeft, over seks praat of aan seks denkt een shotje achterover slaat, helpt dat je al aardig op weg. Bonus-shotjes voor elke bitchy opmerking van Jessica Lange. Hips!
Nog meer bluf:
Bluf-TV: The Walking Dead
Bluf-TV: The Vampire Diaries
Bluf-TV: Doctor Who
