Issa López kwam met een hele zware tas op het Imagine aan: op het BIFFF won ze niet alleen een zilveren kraai maar ook de publieksprijs voor TIGERS ARE NOT AFRAID. De Mexicaanse maakt ook nog kans op de publieksprijs op Imagine – ISLE OF DOGS is haar grootste competitie.
‘Fantastische film is dat! Ik was echt opgelucht dat hij op het BIFFF niet draaide. En toen kwam ik hier en dacht ik verrek, daar gaan mijn kansen. Maar ik had er ook op gestemd.’
TIGERS ARE NOT AFRAID is geen Wes Anderson-film: zulke rauwe urgentie vind je bij hem niet vaak. Centraal staat een groep Mexicaanse wezen: een groep jongens, tot hoofdpersonage Estrella zich na de verdwijning van haar moeder bij hen voegt. Wat doet zo’n film op Imagine? Nou, naast rauw en realistisch is het ook een duister sprookje. Estrella krijgt van een lerares drie krijtjes: drie wensen. Zoals altijd in sprookjes pakt elke wens echter net iets anders uit dan gepland.
Was het je eerste horrorfilm?
‘Ik heb al heel veel horror- en genre-treatments geschreven, maar er kwam helaas nooit wat van. Ik heb wel bij een 24-uurs filmwedstrijd voor ervaren regisseurs eens een horrorfilm gemaakt! ZEVEN, heette hij. Over een gids, een echte vlotte babbelaar en flirt. Een oudere man spreekt hem steeds streng toe dat hij zijn werk moet doen. En dan raakt hij bij het snorkelen iemand uit zijn groep kwijt…’
Dus net als TIGERS over een verdwijning?
‘En een terugkeer!’
Was het altijd al een genre-film?
‘Nee. Ik wilde eerst een heel rauwe, openlijk sociaal-geëngageerde film maken over wat er aan de hand is met de kinderen in de drugsoorlog. Maar het moest tussen andere, makkelijk te financiëren projecten door, dus ik heb een tijd mijn wekker een uur vroeger gezet – terwijl ik echt géén ochtendmens ben – en dan deed ik mijn laptop aan en begon ik half slapend nog, in bed, te typen. Zonder plan. Scène een. Mijn eerste versie begon bij de school, en de shoot-out. Daarna komt Estrella naar buiten, en is er een dood lichaam. Dat gebeurt gewoon echt, in Mexico. Ze draait zich om, loopt weg… En toen schreef ik opeens als volgende regel: “een stroompje bloed komt uit de plas bloed en volgt haar”.’
‘Het verraste me volledig! Maar ik geloof erg in het schrijven van een eerste versie in een soort free-flow, zonder beperkingen. En toen besefte ik dat het verhaal magisch móest zijn. Ik besefte toen ook dat het nog niet was gedaan, een film over de huidige situatie in Mexico met een magische laag. En alles dat nog nooit gedaan is, moet je koesteren.’
En de tijgers?
‘Tijdens het schrijven verzamel ik altijd beelden. Zelf vóór het schrijven. Toen ik eenmaal had besloten dat er een soort verlaten dorp met geesten in zou zitten was één ding helder: in zo’n land, waarvan een begraafplaats gemaakt is en de dood overal rondwaart, komt het leven altijd op de een of andere manier terug. Ik moest ook denken aan TWELVE MONKEYS: aan het begin loopt Bruce Willis naar het oppervlak en dan ziet hij een verlaten stad… en een beer. Dat vond ik zo fantastisch! En later is er ook een giraffe.’
‘Drugsbaronnen hebben privé-dierencollecties, dus ik vond iets dergelijks ook goed te verklaren. Dus ik naar mijn producers: ik wil een zebra! Dat bleek lastig. Eerst stelden ze voor om dan maar een nijlpaard te doen. Niet echt waar ik naar op zoek was. Zoek iets poëtisch voor me, jongens! “Hm, er is wél een tijger…”. Dat kon natuurlijk dan niet in één losse scène, daarvoor zijn tijgers te krachtig, een symbool van kracht en majesteit. Toen viel alles op z’n plaats, want juist dat hebben die kinderen niet. Toen ik dan ook eindelijk het perfecte einde had gevonden, dóór die tijger, toen wist ik dat ik het gevonden had.’
Welke films hebben je beïnvloed bij het maken?
Aan de ene kant natuurlijk het Italiaanse neo-realisme, en ook LOS OLVIDADOS van Buñuel… maar tegelijkertijd is de film ook heel erg beïnvloed door STAND BY ME en THE GOONIES en al die Spielberg en Stephen King-verhalen, waarin kinderen de dood tegenkomen. En nét toen ik klaar was met het editen kwam het eerste seizoen van STRANGER THINGS uit! Ik keek dat en dacht, shit. Want het is vier jongens, één meisje, waarbij het meisje een link heeft met het bovennatuurlijke… het is heel anders, qua toon en qua setting, maar het lijkt in abstractie wel op elkaar. En nu hoor ik vaak “oh, het is net STRANGER THINGS maar dan fucked up” en op zich… ja, dat is het! We hebben dezelfde invloeden, dus ergens zijn het zusjes… waarbij het ene zusje wel heel, heel duister is.
TIGERS ARE NOT AFRAID draait nog op 21 april (om 18:45) tijdens Best of Imagine, de (hele) laatste zaterdag van Imagine Film Festival.
