Lamberto Bava maakte zijn filmdebuut als assistent tijdens de opnamen van PLANET OF THE VAMPIRES/TERRORE NELLO SPAZIO (1965), onder regie van zijn vader. De SF-horrorfilm staat niet te boek als een van ’s mans beste, maar Bava sr. ontpopte zich zoals vaker in zijn carrière als trendsetter: de overeenkomsten met het veertien jaar later gemaakte ALIEN liggen voor het oprapen.
‘Je bent tijdens het maken van zo’n film niet bezig met het idee dat je de eerste en misschien wel de laatste sciencefictionfilm van Italië maakt, je bent gewoon aan het werk. We moesten bij PLANET OF THE VAMPIRES met een paar rekwisieten en wat kruip-mist een vreemde planeet creëren en deden wat we konden. Jaren later hoor je dan van andere mensen dat ALIEN eigenlijk een remake van ons goedkope filmpje is. Ik vind ‘m prima geslaagd, maar hij kostte ook veel meer. Wij draaiden in Cinecittà, in Studio 5 meen ik, destijds de grootste van Europa. Ons ruimteschip had een landingsgestel van drie poten. Tenminste, dat moesten we suggereren, want in feite hadden we één poot, en verder niets. Verder waren er een stuk of 25 rotsen van papier maché die we konden verplaatsen. Het interieur van het vreemde ruimteschip is de binnenkant van een oude stofzuiger: de ronde gangen zijn eigenlijk het luchtkanaal van dat apparaat. Maar als je dat groot op het scherm ziet heb je het niet meer in de gaten, dan wordt het een enorme machine. Mijn vader gebruikte eenvoudige cameratrucs, geen toegevoegde effecten met een blauw of groen scherm, zoals ze tegenwoordig doen. Hij hield niet van dergelijke trucs, liever deed hij alles met zijn oude Mitchell-camera. Die noemde hij liefkozend mi sorella, ‘mijn zuster’.’
Voordat Lamberto zijn officiële regiedebuut kon maken, werkte hij samen met zijn vader aan diens zwanenzang SHOCK (1977), volgens de kenners een van de beste films uit diens oeuvre, hoewel Bava jr. naar verluidt een groot deel voor zijn rekening nam.
‘Ik heb het scenario geschreven en ik herinner me nog dat mijn vader tijdens de opnamen vaak zei dat het script volkomen waardeloos was. Het lastige is alleen om, wanneer je midden in een productie zit, een scenario ingrijpend te herzien. Hoe dan ook, ik heb mijn best gedaan om hem te helpen en denk dat ik twintig procent van de film zelf gedraaid heb. Sommige mensen zijn er van overtuigd dat het helemaal mijn film is, maar dat klopt niet. Het idee is van mij, de film van mijn vader. Hij wilde graag dat ik als regisseur kansen kreeg en gaf me daarom de mogelijkheid meerdere scènes te draaien. Voor de acteurs was het moeilijker om met hem te werken dan voor mij. Hoofdrolspeelster Daria Nicolodi was de enige waarmee hij goed overweg kon. Eigenlijk had hij een hekel aan alle acteurs, net als Riccardo Freda en Dario Argento. Dat zie je ook aan hun films.’
Uit: IN DE SCHADUW VAN DE MEESTERS, een interview met Lamberto Bava, door Mike Lebbing en Bart van der Put. Lees het complete interview in Schokkend Nieuws #64. Nu in de winkel of te bestellen via deze website.
