a galaxy far, far away <\/em>een andere huidskleur heeft dan wit. Dat betekent dat die situatie nog niet normaal genoeg is. Vergeef me dus een clich\u00e9: het is toe te juichen dat een grote franchise ons een divers team aan helden geeft.<\/p>\nOf nou ja, team. Johnson houdt onze helden lang van elkaar gescheiden. Hoe vermakelijk hun verschillende subplots ook zijn, de film ontbeert momenten van samenkomst. Poe ligt overhoop met de rebellenleiders, Finn en Rose zijn op reis en Rey zit maar op dat eiland te wachten tot Luke een keer zin krijgt om te helpen.<\/p>\n
Wel een mooie plek trouwens, dat eiland. Er wonen ook een soort hamstervogels. In de marketing worden ze Porgs genoemd, maar in de film noemt niemand ze zo. Schattige beestjes zijn het, die vooral als decor dienen. Ook leuk zijn de kristalvossen en konijnpaarden, die ongetwijfeld anders heten in de speelgoedwinkel. We komen ze tegen in donkere grotten en bij een heerlijk decadent casino. Als het op fantasielocaties en -dieren aankomt heeft THE LAST JEDI, zoals iedere STAR WARS-film, heel wat te bieden aan potentieel iconische beelden.<\/p>\n
Door de lens van Johnsons vaste cinematograaf Steve Yedlin ziet het er spectaculairder uit dan alle voorgangers na EMPIRE. Er zit veel rood in de film, en bij Yedlin is rood echt r\u00f3\u00f3d. In de troonkamer van Snoke, bijvoorbeeld, met zijn strakke architectuur en scharlaken gordijnen. Het perfecte decor voor een van de mooiste lichtsabelgevechten uit de hele serie. Of een planeet die bedekt is met een dun laagje hagelwit, waaronder bloedrood schuilgaat. Eenvoudige buitenaardse esthetiek die je raakt in je maag: dat is STAR WARS.<\/p>\n
STAR WARS is ook: juichmomenten, popfilosofie en effectief sentiment. Ook die zaken zijn in overvloed aanwezig (de dood van Carrie Fisher maakt een aantal van haar sc\u00e8nes onbedoelde tranentrekkers). THE LAST JEDI is alles wat we van een STAR WARS-film verwachten, plus verrassingen.<\/p>\n
Distributie: Disney. Copyright: Julius Koetsier. Release: 13 december 2017. <\/em>Overname uitsluitend na goedkeuring van de rechthebbende. Online gepubliceerd op 13 december 2017.<\/em><\/p>\n","protected":false},"excerpt":{"rendered":"Iedere STAR WARS-film die verscheen onder de Disneyvlag was de beste sinds THE EMPIRE STRIKES BACK. Zo ook THE LAST JEDI. THE EMPIRE STRIKES BACK was duisterder, complexer en origineler dan STAR WARS, en hetzelfde geldt voor THE LAST JEDI ten opzichte van THE FORCE AWAKENS. Laatstgenoemde had de taak fans gerust te stellen over […]<\/p>\n","protected":false},"author":57,"featured_media":42360,"comment_status":"open","ping_status":"open","template":"","meta":{"_acf_changed":false,"footnotes":""},"tags":[129],"genre":[1059,1060,1050],"provider":[],"director":[1656],"actor":[1395,1396,1415],"class_list":["post-52781","review","type-review","status-publish","has-post-thumbnail","hentry","tag-bioscoop","genre-action","genre-adventure","genre-fantasy","director-rian-johnson","actor-daisy-ridley","actor-john-boyega","actor-mark-hamill"],"acf":[],"yoast_head":"\n
Recensie Star Wars: The Last Jedi (2017) | Review op Schokkend Nieuws<\/title>\n \n \n \n \n \n \n \n \n \n \n\t \n\t \n\t \n \n \n \n\t \n