{"id":52310,"date":"2013-11-19T12:13:06","date_gmt":"2013-11-19T12:13:06","guid":{"rendered":"http:\/\/sn.kweekvijver.nl\/review\/the-hunger-games-catching-fire\/"},"modified":"2013-11-19T12:13:06","modified_gmt":"2013-11-19T12:13:06","slug":"the-hunger-games-catching-fire","status":"publish","type":"review","link":"https:\/\/schokkendnieuws.nl\/review\/the-hunger-games-catching-fire\/","title":{"rendered":"The Hunger Games: Catching Fire"},"content":{"rendered":"
In het Young Adult-filmgenre stak THE HUNGER GAMES<\/a> tot nu toe met kop en schouders uit boven de rest. THE HUNGER GAMES: CATCHING FIRE, het tweede deel van de saga rond de moedige Katniss Everdeen, is n\u00f3g beter.<\/strong><\/p>\n E\u00e9n van de redenen voor het enthousiasme is het interessante bronmateriaal. Schrijfster Suzanne Collins heeft, in tegenstelling tot Stephenie Meyer (TWILIGHT<\/a>, THE HOST<\/a>) of Cassandra Clare (THE MORTAL INSTRUMENTS: CITY OF BONES<\/a>) meer te melden dan bakvissenromantiek en lauwe fantasy-clich\u00e9s. De dochter van een Amerikaanse luchtmachtofficier die in Vietnam vocht, mixt in haar driedelige boekenreeks Griekse mythologie, Romeinse gladiatorengevechten, politieke dystopie en de hedendaagse populaire cultuur van c<\/em>elebs<\/em> en reality soaps<\/em> tot een sterke en hedendaagse politieke allegorie. De vergelijking met BATTLE ROYALE<\/a> wordt vaak gemaakt, maar dit is toch iets anders. Lag in de punkroman van Houshun Takami en de film van Kinji Fukasaku de naoorlogse generatie Japanners onder vuur; in THE HUNGER GAMES gaat het eigenlijk over Irak, Hollywood en Expeditie Robinson.<\/p>\n THE HUNGER GAMES: CATCHING FIRE is om te beginnen beter op scenario-niveau. Dat is een verrassing, want het tweede boek verviel toch enigszins in herhaling. Opnieuw worden we ge\u00efntroduceerd in de wereld van Panem. Twaalf districten zuchten onder de dictatuur van The Capitol (het dertiende district is, vernemen we, platgebombardeerd omdat het in opstand durfde te komen). De decadente hoofdstad, geleid door president Snow (Donald Sutherland), organiseert elk jaar The Hunger Games. Twee jongeren per district worden eerst aan het publiek gepresenteerd tijdens een schitterende gala-avond \u2013 en vervolgens in een arena geworpen voor een gladiatorengevecht tot de dood. Het overkomt Katniss (Jennifer Lawrence) in CATCHING FIRE allemaal voor de tweede keer. Het simpele feit dat ze verleden jaar de spelen overleefde en Snow te slim af was, is een vorm van opstand. “Your job is to be a distraction<\/em>“, herinnert hij haar. In plaats daarvan realiseren de burgers van Panem zich opeens dat verzet mogelijk is. Snow en zijn hoofdspelmaker Plutarch Heavensbee (Philip Seymour Hoffman) verzinnen daarom een manier om het jeugdige symbool van hoop voorgoed onschadelijk te maken.<\/p>\n De nieuwe scenaristen, Simon Beaufoy (SLUMDOG MILLIONAIRE, 127 HOURS<\/a>) en Michael Arndt (LITTLE MISS SUNSHINE, OBLIVION<\/a>), vertellen dus in grote lijnen hetzelfde als in deel \u00e9\u00e9n \u2013 w\u00e9\u00e9r is er de loting, w\u00e9\u00e9r de vlammende jurk, w\u00e9\u00e9r de trainingsequentie – en toch verveelt het niet. Integendeel: personages als Effie Trinket (Elizabeth Banks), Haymitch Abernathy (Woody Harrelson) en Cicca (Lenny Kravitz) komen ditmaal beter uit de verf. De drie spelen een belangrijke rol in de voorbereiding tot de gruwelijke slachtpartij, zonder zich daaraan te kunnen onttrekken. Veel voelbaarder wordt dat Katniss gedwongen is een \u2018showhuwelijk\u2019 met Peeta (Josh Hutcherson) over de b\u00fchne te brengen, terwijl ze haar hart beloofde aan Gale (Liam Hemsworth). De idee\u00ebn die in deel \u00e9\u00e9n al aanwezig waren, komen nu meer tot leven: je voelt aan de hand van deze personages dat The Capitol iedereen onderdrukt. Katniss \u2013 prachtig geserreerd gespeeld door Lawrence \u2013 is niet alleen overduidelijk het slachtoffer van Post Traumatische Stress, in haar ogen brandt ook de haat jegens het systeem.<\/p>\n