{"id":51644,"date":"2007-05-26T13:57:00","date_gmt":"2007-05-26T13:57:00","guid":{"rendered":"http:\/\/sn.kweekvijver.nl\/review\/messengers-the\/"},"modified":"2007-05-26T13:57:00","modified_gmt":"2007-05-26T13:57:00","slug":"messengers-the","status":"publish","type":"review","link":"https:\/\/schokkendnieuws.nl\/review\/messengers-the\/","title":{"rendered":"The Messengers"},"content":{"rendered":"
Er zitten geen vogelverschrikkers in het Amerikaanse debuut van de Aziatische tweelingbroers Danny en Oxide Pang. Voor een film die eigenlijk SCARECROW ging heten, is dat merkwaardig. Nog vreemder is dat er helemaal geen boodschappers zitten in THE MESSENGERS. Helemaal bizar wordt het als blijkt dat niet alleen The Pang Brothers achter de camera stonden.<\/strong><\/p>\n Het was nogal sneu voor de Hongkongse regisseurs dat van de twee films die te zien waren op het voorbije Festival van de Fantastische Film in Brussel, hun meest geanticipeerde project zielloos ten onder ging. Voor het fabelachtige en originele RE-CYCLE gingen de handen vlotjes op elkaar, maar voor het repetitieve THE MESSENGERS was het publiek niet echt warm te krijgen. Ook in Amerika is de film geen doorslaand succes. Van extremely boring<\/i> tot utterly predictable<\/i>: op de handige website metacritic.com kwam de film niet verder dan een score van 34 procent; gezakt zonder herkansing. Dat oordeel is te hard. THE MESSENGERS is een vakkundig gemaakte, gestroomlijnde en bijwijlen behoorlijk enge film. Het probleem is dat je van twee geniale regisseurs m\u00e9\u00e9r verwacht dan een goedgemaakt maar flauw doorslagje van horrorfilms die behoren tot het collectieve geheugen van de genrefan. Hoe groter het talent, hoe strenger het kritisch oog.<\/p>\n De eerste boze blik gaat richting Todd Farmer, schrijver van het gedrocht JASON X<\/a>. Elke scenarist die anno 2007 een oud, vervallen spookhuis uit zijn toetsenbord rammelt, mag gaan solliciteren bij het comateuze schrijverscollectief van The Bold and The Beautiful<\/i>. Op een zonnige dag tuft een familie het landelijke Noord-Dakota binnen. Hun vlucht uit de metropool Chicago betekent een nieuwe start. Voor pa Roy die er zonnebloemen wil kweken, voor de onbegrepen tienerdochter Jess die nog iets goed te maken heeft, en voor ma Denise die zich zorgen maakt over de driejarige uk Ben omdat die geen woord uitbrengt. Waarom het niet helemaal snor zit in de familie komen we slechts mondjesmaat te weten. Andere zaken eisen de aandacht op.<\/p>\n Huisje Weltevree wordt al snel onveilig gemaakt door krakkemikkige geesten. Die kruipen met krakende botten over muren en plafonds of zitten in een donker hoekje te kniezen. Ma Denise schrobt zich intussen te pletter op een hardnekkige vochtplek. Het verschil tussen THE MESSENGERS en een willekeurige THE RING<\/a> of THE GRUDGE<\/a> is haast nihil. Helaas gaan de Pangs ook duchtig citeren uit andere films. Pa is nog maar net aan komen rijden met zijn zonnebloempitten of hij wordt al aangevallen door een troep bloeddorstige, Hitchcockiaanse kraaien. Op het einde van de film zwaait de booswicht van dienst briesend met zijn mestvork in het rond. Jack Torrance uit THE SHINING? Close enough<\/i>.<\/p>\n