{"id":50712,"date":"1995-02-01T14:57:00","date_gmt":"1995-02-01T14:57:00","guid":{"rendered":"http:\/\/sn.kweekvijver.nl\/review\/mothers-day2\/"},"modified":"1995-02-01T14:57:00","modified_gmt":"1995-02-01T14:57:00","slug":"mothers-day2","status":"publish","type":"review","link":"https:\/\/schokkendnieuws.nl\/review\/mothers-day2\/","title":{"rendered":"Mother’s Day"},"content":{"rendered":"
SN-redakteur Jan Doense en Cultvideotheek-eigenaar Nico Bruinsma zijn de mannen achter het nieuwe videolabel Cult Classics<\/em>. Het duo heeft zich voorgenomen om regelmatig, in plukjes van drie of vier, thematisch- of anderszins verwante films uit te brengen, zoals later dit jaar The Ed Wood Collection<\/em> en The Erotic Avant Garde Collection.<\/em><\/strong><\/p>\n Het eerste pakketje bestaat uit vier films uit de roemruchte Troma-stal, waarvan we er wegens plaatsgebrek maar twee bespreken. Dus niet TROMABILIA, een amusante ‘party tape’, bestaande uit 25 Troma-trailers. En ook niet TROMA’S WAR, ooit geafficheerd als de duurste Troma-produktie ooit, maar ondertussen even goedkoop ogend als de rest van de Troma-output. Interessanter is het uit 1980 stammende MOTHER’S DAY.<\/p>\n Door critici destijds afgedaan als de zoveelste rucksichtlose slasher<\/em> in de traditie van FRIDAY THE 13TH, bouwde de film onder genrefans een reputatie op als vlijmende satire op de consumptiemaatschappij. Vooral die laatste observatie blijkt anno 1995 nauwelijks meer hout te snijden. MOTHER’S DAY houdt zich met enige moeite staande op het slappe koord tussen humor en horror, waarbij de satire goeddeels schuil gaat achter een rechttoe-rechtaan-scenario.<\/p>\n Drie schoolvriendinnen trekken bij wijze van reunie het bos in en stuiten vervolgens op een eigentijdse variant van de Grote Boze Wolf: een a-sociaal en moordlustig gezinnetje bestaande uit een bejaarde moeder en haar twee zwakbegaafde zoons. Hun gammele huisje ligt inderdaad bezaaid met wegwerpprodukten en de tv staat er voortdurend aan, maar het gaat te ver om daar een statement over de kwalijke kanten van de ‘consumptiemaatschappij’ in te zien. Eigenlijk komen de onversneden horror-elementen van het verhaal nog het best uit de verf. Een van de akeligste scenes betreft een ontsnappingspoging van de meisjes, waarbij het koord van een slaapzak tot bloedens toe inschuurt in de handpalm van een van hen. De finale mag er trouwens ook zijn. Met behulp van een klauwhamer, een electrisch mes, gootsteen-ontstopper, een tv-toestel en een doorzichtig kussen in de vorm van een vrouwenboezem wordt de hegemonie van het Goede over het Kwade spectaculair hersteld.<\/p>\n