![\"sterren\"](\"https:\/\/schokkendnieuws.nl\/wp-content\/uploads\/2017\/12\/sterren.jpg\")
TGIF | Ik zie sterretjes! En dan heb ik het niet over de oprukkende Star Wars-gekte wegens de release van THE LAST JEDI. Alhoewel het wel een beetje lijkt op een sterrenoorlog.<\/p>\nTGIF | Ik zie sterretjes! En dan heb ik het niet over de oprukkende Star Wars-gekte wegens de release van THE LAST JEDI. Alhoewel het wel een beetje lijkt op een sterrenoorlog.<\/p>\n
Ik heb het over een discussie die door wat collega-recensenten is aangewakkerd over de staat van de filmkritiek in Nederland. Nico van den Berg in HP\/De Tijd<\/a> beklaagde zich over hoe filmkritiek is verworden tot een gewillige marionet van de filmmarketingmachine. Luuk Imhann reageerde vervolgens in een stuk op Cine<\/a>.<\/a><\/p>\n Beide schrijvers waren het over \u00e9\u00e9n ding eens: sterretjes, duimpjes of ballen zijn kut. Ze vormen een gemakzuchtig middel dat goede filmkritiek in de weg staat. Toen ik de stukken las moest ik gelijk aan een geinige tekening van Matt Groening denken, die hij maakte voor zijn strip Life in Hell<\/em>. De titel geeft het al prijs: How to be a clever film critic<\/em>. Een heerlijk advies luidt: ‘Develop a clever rating system that reduces your critiques to cute \u2019n easy consumer guides.’<\/p>\n Natuurlijk doen we bij Schokkend Nieuws niet aan cute \u2019n easy<\/em> sterretjes of ballen. Wij hebben coole skulls! Maar goed, het idee erachter is natuurlijk hetzelfde. Schijnbaar in \u00e9\u00e9n oogopslag zien of een film de moeite waard is. Als potenti\u00eble bioscoopbezoeker zou je op basis van die skulls kunnen beoordelen of het \u00fcberhaupt wel zin heeft om een oppas te regelen, een parkeerplek te zoeken en een kaartje voor een film te kopen. Hier hebben wij het natuurlijk over de filmkijker die is gereduceerd tot eenvoudige consument. Maar zijn mensen echt zo gemakzuchtig dat ze na het scannen van de rating wel of niet de auto in stappen en de geschreven recensie maar achterwege laten? <\/p>\n Wij hebben in ons lange bestaan al een tijdje skulls, maar dat heeft ons er niet van weerhouden lange recensies te schrijven. Sterker nog: we zijn een van de weinige nog bestaande filmtijdschriften in Nederland en we trekken elk jaar weer nieuwe abonnees. Zouden die op basis van de skulls niet al lang zijn afgehaakt bij het idee van een ouderwets filmmagazine? Of zegt ons succes iets over de verschillende wensen van onze lezers? Mensen die naast cute \u2019n easy<\/em> ook de diepte in willen gaan omdat ze weten dat niet alles zo makkelijk te reduceren is tot een cijfer?<\/p>\n Onze skulls doen niet af aan onze doelstelling om vol passie en een mate van autoriteit te schrijven over film. Of om af en toe een mooi essay te publiceren over hoe het nou precies zit met smaak. Zo heb ik in ons komende nummer een mooie dialoog met Julius Koetsier over films die zo ongelofelijk slecht zijn dat ze \u201cgoed\u201d worden. Natuurlijk stuit je daarbij op een stekelig probleem. Cool as Ice<\/em> is echt een superslechte film. Maar als onze favoriete irritante blanke rapper komt met teksten als ‘I’m gonna go across the street and, uh, schling a schlong.’ of ‘Drop that zero and get with the hero!’, dan smelt ik een beetje van binnen. De vraag is natuurlijk hoeveel skulls je zo\u2019n vermakelijk misbaksel als Cool as Ice<\/em> geeft. <\/p>\n![\"film\"](\"https:\/\/schokkendnieuws.nl\/wp-content\/uploads\/2017\/12\/film.jpg\")
<\/p>\n