{"id":62892,"date":"2017-08-11T17:01:39","date_gmt":"2017-08-11T17:01:39","guid":{"rendered":"https:\/\/sn.kweekvijver.nl\/nieuws\/thank-god-it-s-friday-11-augustus\/"},"modified":"2023-06-23T22:18:33","modified_gmt":"2023-06-23T22:18:33","slug":"thank-god-it-s-friday-11-augustus","status":"publish","type":"post","link":"https:\/\/schokkendnieuws.nl\/tgif\/thank-god-it-s-friday-11-augustus\/","title":{"rendered":"Thank God It’s Friday, 11 augustus"},"content":{"rendered":"
Vanochtend zag ik in elk geval mijn minst favoriete film van de zomer. Die titel gaat verrassend genoeg niet naar PIRATES OF THE CARRIBEAN: SALAZAR’S REVENGE <\/a>of TRANSFORMERS: THE LAST KNIGHT (de eerste Transformersfilm die bij ons niet gerecenseerd werd, maar of dat terecht was?<\/a>). Evenmin ALIEN: COVENANT<\/a>, THE MUMMY<\/a>, of GHOST IN THE SHELL <\/a>(waarvan Nerdwriter1 in dit filmpje<\/a> uitlegt waarom het zo’n slechte adaptatie is). Nee, hoewel de zomer nog niet voorbij is, acht ik de kans klein dat ik nog een zomerfilm zie die verachtelijker is dan Marc Webbs zeurprul THE ONLY LIVING BOY IN NEW YORK. Dat is geen blockbuster, en \u00fcberhaupt geen Schokkend Nieuws-titel, dus ik zal er geen woorden meer aan vuil maken. Maar het is wel opmerkelijk dat in een zomer met een schmierrol voor Johnny Depp \u00e9n een Michael Bay-film, geen van beiden in mijn rangschikking onderop komt te liggen. <\/p>\n Kijkend naar bovenstaande titels zou je zeggen dat de zomer inderdaad een bijzonder vervelende tijd is voor de cinefiel. Maar laten we niet vergeten dat we \u00f3\u00f3k WAR FOR THE PLANET OF THE APES<\/a> kregen, niet alleen een spannend actie-epos, maar ook een serieuze oorlogsfilm en een metafoor voor de geschiedenis van Amerika<\/a>. En het waren juist de superheldenfilms van deze zomer (WONDER WOMAN<\/a>, SPIDER-MAN: HOMECOMING<\/a> en GUARDIANS OF THE GALAXY VOL. 2<\/a>) die bewezen dat ook d\u00e1t genre nog best kan vermaken. En vooral WONDER WOMAN deed natuurlijk een stuk meer dan dat<\/a>. Hoewel die film onder meer geprezen werd om het feit dat DC nu eens liet zien dat ze ook pret konden hebben, blijft Marvel natuurlijk de lolligste van de twee superheldengiganten, zoals bewezen in dit filmpje<\/a>. Ik ben het eerlijk gezegd een beetje zat, hoe de aanwezigheid van David Hasselhoff alleen al genoeg moet zijn voor een lach. Ik bedoel, leuk dat hij zijn status als campfiguur omarmt, maar hoe lang gaan films hem puur om die reden casten? Hetzelfde probleem heb ik met de SHARKNADO-reeks. Vorige week was het vijfde deel op Syfy te zien – maar waarom<\/a> in hemelsnaam? Nou ja, het gaat door zo lang er mensen zijn die het leuk vinden, natuurlijk. Hetzelfde zal gelden voor die Stan Lee-cameo’s in Marvelfilms: daar wordt ook nog steeds hoorbaar om gelachen in de bioscoop. Je hebt veel mannen – het zijn altijd mannen – die willen dat de hele zaal weet dat ze Stan Lee herkennen. Ok\u00e9, toegegeven: de laatste tijd zit er steeds vaker een aardige grap bij zo’n cameo. Dat wordt besproken in deze aflevering<\/a> van Battleship Pretension<\/em>, een normaalgesproken dieper gravende podcast die hier gewoon hun favoriete Stan Lee-cameo’s op een rij zet.<\/p>\nTGIF | Aan het begin van de zomer schreef ik een chagrijnige TGIF<\/a> over hoe stom filmzomers altijd zijn. Nu, in de laatste volle zomermaand, wil ik eens terugkijken of mijn zure stukje in dit geval terecht was.<\/p>\n