{"id":62612,"date":"2016-07-17T11:55:50","date_gmt":"2016-07-17T11:55:50","guid":{"rendered":"https:\/\/sn.kweekvijver.nl\/nieuws\/wie-doorstaat-het\/"},"modified":"2023-06-23T22:17:08","modified_gmt":"2023-06-23T22:17:08","slug":"wie-doorstaat-het","status":"publish","type":"post","link":"https:\/\/schokkendnieuws.nl\/nieuws\/wie-doorstaat-het\/","title":{"rendered":"Win kaarten – als je durft!"},"content":{"rendered":"

\"MartyrsPRIJSVRAAG | De titel van het evenement valt dezer dagen een beetje ongelukkig uit, maar de ellende in de New French Extremit<\/em>y-nacht van Kriterion op 27 juli blijft gelukkig beperkt tot het filmdoek. Keihard aankomen doet het wel.<\/p>\n

Kriterion besteedt, in het kader van de zomerprogrammering, aandacht aan twee klassiekers van het extreem gewelddadige en seksueel geladen type Franse film dat zo rond de eeuwwisseling de bioscopen en filmfestivals bereikte. POLA X (Leos Carax, 1999), BAISE-MOI (Coralie Trinh Thi, 2000), HAUTE TENSION (Alexandre Aja, 2003) en FRONTIERE(S) (Xavier Gens, 2007) zijn bekende voorbeelden. <\/p>\n

\u201cDe menselijke psyche, ratio en zijn of haar gestel,\u201d lezen we op de website van Kriterion, \u201cworden getoetst in de extreemste vorm. Politieke en sociale kwesties worden letterlijk gebotvierd op de personages in de films. Esthetische vergelijkingen met het Amerikaanse gore uit SAW (2004) of HOSTEL (2005) zijn allicht snel getrokken, maar daarmee wordt de experimentele benadering van camerawerk, montage en het narratief flink tekort gedaan. Bovendien ontstijgt de maatschappijkritische lading het oppervlakkige, betekenisloze geweld.\u201d <\/p>\n

In hoeverre je het daarmee eens bent kun je op 27 juli zelf gaan beoordelen. Dat wil zeggen: als je de double bill MARTYRS (Pascal Laugier, 2008) en IRR\u00c9VERSIBLE (Gaspard No\u00e9, 2002) heelhuids doorkomt.<\/p>\n

Een schijnbaar gewoon gezinnetje. De deurbel gaat. De vader doet de deur open en Lucie staat daar – met een jachtgeweer. Beng!<\/em> MARTYRS begint als een soort home invasion movie,<\/em> maar niets is wat het lijkt in de tweede film van Pascal Laugier. De tweede helft doet meer met je huid, dan kippenvel alleen. Bart van der Put interviewde Laugier in 2009 (Schokkend Nieuws #81<\/a>): \u201cMARTYRS gaat over het einde van de wereld in moreel opzicht, het is geen Apocalyps van het tastbare, maar van het spirituele van de beschaving. (\u2026) In politiek en mentaal opzicht loopt onze beschaving op de laatste benen.\u201d \u2013 en dan maak je dus een keiharde martelfilm.<\/p>\n