RECENSIE
Bioscoop

The Boy Behind the Door(2020)

THE BOY BEHIND THE DOOR begint met twee doodsbange jongetjes. Ik zal niet beweren dat er bij mij thuis na het zien van deze film drie doodsbange jongetjes waren, maar het scheelde niet veel.

De twaalfjarige Bobby en Kevin gooien op het ene moment nog een balletje in het bos; het volgende moment liggen ze gekneveld en met afgeplakte mond in een autokofferbak. Waar worden ze heen gebracht? Alleen de gedeukte nummerplaat en een grote jaknikker geven een aanwijzing: ergens in South Dakota. Opgesloten in een donker en griezelig huis. Bobby weet als eerste vrij te komen; zal het hem ook lukken zijn beste vriend te bevrijden?

Het komt natuurlijk deels omdat hoofdpersonage Bobby zwart is, maar ook het huis, de ventilatieroosters en een aantal andere aspecten van deze film – om over de titel nog maar te zwijgen – roepen herinneringen op aan Wes Cravens THE PEOPLE UNDER THE STAIRS. Het grote verschil is dat de kleine held van die film uit 1991 een typische Craven-creatie was: een moedig en inventief ventje met een flinke dosis MacGuyver-achtige handigheid. Bobby en Kevin uit THE BOY BEHIND THE DOOR beloven elkaar ‘friends ’till the end’ te blijven, maar worden veel realistischer neergezet. Ze huilen van angst, ze zeggen ‘sorry’ wanneer ze zich tegen hun volwassen ontvoerders verzetten en ze maken kinderlijke inschattingsfouten. Een mooi moment aan het begin van de film, is wanneer Bobby een auto probeert te stelen om hulp te halen. De mislukking van zijn reddingpoging is zowel aandoenlijk als herkenbaar als ontzettend frustrerend.

Sommigen hebben erop gewezen dat hoofdrolspelers Lonnier Chavis en Ezra Dewey welhaast twaalfjarige versies lijken te zijn van het regisseursduo Justin Powell en David Charbonier – vrienden ‘since kindergarten’, zoals ze zelf graag in interviews vertellen. Zelfs als dat niet zo geweest zou zijn, is hun grote kracht dat ze je helemaal laten opgaan in de belevingswereld van Bobby en Kevin. Daarvoor je hoef je zelf geen jongetje geweest te zijn, al helpt het wel. Het is vooral het resultaat van een moedige scenariokeuze. Op geen enkel moment wordt de toeschouwer verteld wat er buiten dat griezelhuis gebeurt: geen shots van bezorgde ouders omdat de jongens niet thuiskomen van hun honkbalwedstrijd, geen extra nieuwsbulletins op televisie, geen politieonderzoek… Je beleeft het hele verhaal vanuit het perspectief van de gevangengenomen kinderen. Je ontkomt er niet aan, zelfs de camera staat vaak een beetje lager.

‘People fear what they don’t understand and what they can’t see,’ zegt een mannenstem op de televisie die in het donkere huis voortdurend staat te blèren. Ik heb de film waaruit het fragment afkomstig is niet kunnen thuisbrengen, maar de quote slaat natuurlijk ook op de regiebenadering van Powell en Charbonier. Een groot deel van de actie in THE BOY BEHIND THE DOOR bestaat uit Bobby die door donkere gangen sluipt, om de hoek spiedt en onder vieze bedden kruipt in een wanhopige poging zijn vriendje te redden uit een onbegrijpelijke situatie. De ontvoerders hebben lange tijd geen gezicht en geen stem. Zware voetstappen op de krakende plankenvloer, een draaiende deurknop, bewegende schaduwen, het labyrintische interieur van het huis; dát is wat het hart in de keel doet kloppen.

Ik ben geen groot fan van het idee dat moderne horrorfilms er vooral aardedonker, blauw- of groengrijs en vlak belicht uit moeten zien, maar in THE BOY BEHIND THE DOOR zorgt het voor een beklemmende sfeer. Cameraman Julián Estrada creëert bovendien beeldcomposities die je voortdurend het gevoel geven dat er in het duister van de kamer opeens iemand op kan duiken. Gelukkig komen er in de grauwe ‘horrorlook’ later ook wat meer kleuraccenten, in functie van het verhaal en de stemming van het moment. Het scenario verspilt geen tijd aan expositie en zogenaamde ‘verdieping’; een flashback in het begin, een paar polaroidfoto’s en een slotscène geven je alle uitleg die je nodig hebt. De rest moet je zelf maar verzinnen, en komt daardoor uiteraard veel harder binnen. Zeker voor wat betreft de motieven van de kidnappers; in plaats van een uitleg die misplaatst of zelfs onsmakelijk zou hebben aangevoeld, is er nu een aan zekerheid grenzend vermoeden dat je kippenvel bezorgt. En nét wanneer je denkt dat de film alle varianten van het kat-en-muisspel wel zal hebben uitgeput, geeft een handjevol verrassingen THE BOY BEHIND THE DOOR weer een nieuwe wending en spanningsboog. Zo houden Powell en Charbonier je de volle anderhalve uur op het puntje van je stoel.

Distributie: Gusto Entertainment (11 november) Copyright Barend de Voogd. Overname uitsluitend na goedkeuring van de rechthebbende. Online gepubliceerd op 12 november 2021

12 november 2021
  • Titel
    The Boy Behind the Door
  • Lengte
    88 minuten
  • Regie
    David Charbonier, Justin Powell
  • Scenario
    David Charbonier, Justin Powell
  • Cast
    Lonnie Chavis, Ezra Dewey, Kristin Bauer
  • Taal
    English
  • Land
    United States
  • Trailer
Meer HorrorMeer Thriller
guest
0 Reacties
Inline Feedbacks
View all comments

Ons magazine bevat nóg veel meer.

Word abonnee!

Als je houdt van de genrefilm, is ons magazine echt wat voor jou.
Neem een abonnement en voor slechts 35 euro valt-ie 6x per jaar op je mat.