TGIF 6 april
TGIF 6 april
TGIF
6 april 2017

Thank God It’s Friday, 7 april

TGIF 6 aprilTGIF| Theodoor Steen toont zich van een wat serieuzere kant deze vrijdag in Thank God It’s Friday, met een pleidooi voor meer diversiteit en meer Szechuan-saus.

Deze Thank God It’s Friday begin ik iets serieuzer: deze week stonden de kranten vol met demonstraties tegen anti-homogeweld. Mooie initiatieven, maar mij verbaasde het vooral dat zoveel hetero’s zich erover leken te verbazen dat homo’s bang zijn om te provoceren door hand in hand te lopen. Dat vond ík dus schokkend nieuws, want ik vind het ook eng om hand in hand te lopen met mijn vriend en vele homo’s met mij. De media is nog overwegend heteronormatief, blank en mannelijk, waardoor mensen die niet tot minderheidsgroeperingen behoren vaak niet doorhebben waar deze in het dagelijks leven mee te maken krijgen. Er zijn gelukkig langzaam maar zeker veranderingen gaande, ook binnen genrefilm en -televisie. Ik ben bijvoorbeeld erg blij dat DOCTOR WHO, na al héél veel gedaan te hebben voor homorepresentatie met bijpersonages, nu ook de tweede hoofdpersoon (de zogenaamde ‘companion’) een openlijk homoseksuele vrouw laat zijn.

En het is niet de enige recente serie die stappen maakt op het gebied van homo-representatie: SUPERGIRL heeft Alex Danvers, SHADOWHUNTERS won een GLAAD-award en de door Michael Bay geproduceerde piratenserie BLACK SAILS eindigde de series finale met een kus tussen twee mannelijke hoofdpersonen. Iedereen verdient het om zichzelf terug te kunnen zien in de media, of je nu man, vrouw, homo, hetero, trans, zwart, wit, gehandicapt of nog iets geheel anders bent. Zo mag het uniek heten dat één van de nieuwe POWER RANGERS autistisch is en dat dit op een vrij integere manier wordt gedaan, in tegenstelling tot recente films als THE ACCOUNTANT

Ergens is het wel van de zotte dat er nog zo weinig superheldenfilms zijn met een vrouwelijk hoofdpersonage, waardoor het nieuws dat Joss Whedon een BATGIRL-film gaat maken zeer welkom is. Sowieso lijkt de genrefilm altijd een stukje eerder te zijn als het op representatie aankomt. Vraag het bijvoorbeeld aan de makers van een nieuwe documentaire over Tura Satana, de Aziatisch-Amerikaanse supervixen in films van Russ Meyer in een tijd dat er nog minder divers werd gecast. Of vraag het de makers van heksenfilms THE WITCH en THE LOVE WITCH, die duidelijk feministische doeleinden hebben met hun duivelsaanbiddende heldinnen. Ook blij ben ik bijvoorbeeld dat Ripley in zoveel ALIEN-films van zich af mocht bijten, want oorspronkelijk wilde Ridley Scott zijn heldin eraan laten gaan. Veelbelovend is ook de remake van Cronenbergs RABID door de zusjes Soska (AMERICAN MARY), die beloven de politieke subtekst van het origineel te behouden en zelfs uit te breiden.

Toch blijkt er voor elke goedbedoelde, politiek geëngageerde, diverse genrefilm ook een film uit te komen waarvan je denkt: hoe dan? THE EVIL WITHIN van Andrew Getty is zo’n film. Naar alle verluid een behoorlijk problematische film wat betreft de manier waarop verstandelijk gehandicapte mensen worden behandeld, maar zo vervreemdend dat je niet weg kunt kijken. Het achtergrondverhaal kent evenveel schadenfreude: een meth-verslaafde miljardairszoon die 15 jaar lang bezig was met deze film. Genieten van dit soort films blijft iets vies hebben, maar bij Schokkend Nieuws houden we wel van wat misplaatst plezier op zijn tijd. Ik heb bijvoorbeeld ook geen medelijden met de vele professionele clowns die zich beklagen over de nieuwe versie van Stephen Kings IT, waarover hier meer. Terwijl ik net nog beweerde dat iedereen positieve representatie verdient, maak ik een uitzondering voor clowns. Vertrouw nooit iemand die zijn gezicht schminkt in een permanente bloedrode grijns en die in vermomming met kinderen werkt. Ook het nieuwe boek van Stephen King, SLEEPING BEAUTIES, wordt al een serie, want we leven in tijden waarin King weer koning is.

Over het opnemen voor de underdogs gesproken: dat was precies de insteek van mijn recensie van de DONNIE DARKO blu-ray in Schokkend Nieuws #124, dat dat is wat de film zo bijzonder maakt. Omdat de opgepoetste versie nu een nieuwe release krijgt laat Richard Kelly van zich horen in enkele interviews, waar hij ook een pleidooi maakt voor geëngageerde cinema. Een andere surrealistische meester laat ook weer van zich horen, want David Lynch keert in mei terug met TWIN PEAKS. Wat niet alleen al een aantal interviews opleverde, maar ook een SIMPSONS-parodie. MULHOLLAND DRIVE gaat ook weer draaien in de UK, waardoor er enkele artikelen verschenen over de betekenis en inspiratiebronnen voor die film.

Lynch laat een weinig rooskleurig beeld zien van Hollywood waarin film en realiteit niet meer van elkaar te onderscheiden zijn. Hetzelfde geld voor de comic MY FAVORITE THING IS MONSTERS, waarin de monsterliefhebberij van de hoofdpersoon een metafoor blijkt te zijn voor een duistere familiegeschiedenis. Sam Mendes maakt de film. Ook COLLOSAL van Nacho Vigalondo gebruikt filmmonsters om het te hebben over problemen in de echte wereld, volgens de hoofdrolspelers. Ik geloof heilig dat film wel degelijk een invloed heeft op de wereld, waardoor ik ook blij ben met de verhoogde representatie van minderheden. Maar entertainment heeft ook een nog belangrijkere invloed: RICK AND MORTY wijst ons er bijvoorbeeld op dat we Szechuan-saus al die jaren voor lief hebben genomen, en de vraag naar het product en doe-het-zelf-recepten rijzen letterlijk de sauspan uit.

De wisselwerking tussen realiteit en film kan altijd gekker: wist je bijvoorbeeld dat we niet alleen de carrière van de gebroeders Coen, maar ook die van Liam Neeson te danken hebben aan de EVIL DEAD-trilogie en Bill Paxtons liefde voor die films? Meer feitjes hier. Of dat alle wetenschappelijke formules en taalkundige vondsten in ARRIVAL volledig kloppen? Meer feitjes hier, weer.  “Je kunt het zo gek niet bedenken,” luidt een gevleugelde uitspraak die dus waar blijkt te zijn. Om terug te keren naar de hand in hand-acties in Nederland de afgelopen week: misschien waren die niet nodig geweest als men die leefregel had nagevolgd, en we meer diversiteit op televisie hadden gezien. Want hand in hand lopen moet niet gek gevonden worden en behoort geen actie voor BN-ers te zijn. Misschien als de media meer doorsnee homo’s toont, of doorsnee moslims, of doorsnee autisten, of vul uw eigen identiteit in, dat er wat meer acceptatie zou zijn. Noem me een idealist, maar diversiteit hoeft niet saai te zijn. Vraag het maar aan Tura Satana.

Fijn weekend!

Theodoor Steen

Fan van horror, sci-fi en cult?

Neem een abonnement!

Ons magazine bevat nóg meer en staat vol interviews, recensies en achtergronden.
Voor slechts 35 euro valt-ie 6x per jaar op je mat!
Liever digitaal ontvangen? Dat kan ook!