Trillend van de filmkoorts: al teveel gezien, te vaak en in doorwaakte nachten. Schaduwen op de muur. Flakkerende beelden in het achterhoofd. Af en toe haalt de cinefiele junk wel eens een beeld, een scène of zelfs een hele film door elkaar. Columnist Basje Boer doet het opzettelijk. Welke twee films doemen vannacht op in haar delirium?

Zwart vs. wit

De vrouw die de deur met kracht opengooit, is in het zwart gekleed. De vrouw die ze zoekt, die midden in de ruimte achter de piano zit en niet opkijkt van het kabaal, draagt wit. Ze speelt, haar talloze rokken over haar kruk gedrapeerd, een traag en melancholisch lied. Tegen de vrouw die net is binnengestormd, zegt ze: “Je zult hem hier niet vinden.”

De vrouw in het zwart lacht schamper. “Ik vind hem toch wel,” zegt ze. De vrouw in het wit laat zich niet afleiden van haar spel. De tonen van haar lied vullen de ruimte terwijl de vrouw in het zwart, haar aartsvijandin, stap voor stap dichterbij komt.

Dan is het uit. De vrouw in het wit eindigt haar lied met een ram op de toetsen. Ze springt op van haar kruk en beent naar buiten, waar een eindeloze diepte verborgen is achter het hekwerk van het balkon, de vrouw in het zwart op haar hielen.

Ze stopt een sigaret tussen haar lippen, de vrouw in het wit. De vrouw in het zwart komt dichterbij, een aansteker in haar hand. Een vredesoffer, zou je denken. Haar glimlach verraadt de waarheid.

In die paar seconden dat het duurt om de sigaret aan te steken, schatten de vrouwen elkaar in. De vrouw in het wit weet: het gevecht dat onherroepelijk zal volgen, wordt haar dood. De vrouw in het zwart weet het ook, laat ze weten met een glimlach. Tenzij…

Plotseling blaast de vrouw in het wit de vonken van haar sigaret in de ogen van de vrouw tegenover haar. Nu heeft ze een voorsprong. Ze grijpt de vrouw vast. Haar ogen ontmoeten nog net die van de man die door de balkondeuren naar buiten stapt, voordat ze zich afzet en de vrouw in het zwart met zich mee over de reling van het balkon trekt.

Verstrengeld vallen ze in de peilloze diepte, zwart en wit voor eeuwig verbonden. Dwarrelende sneeuw doet een vergeefse poging ze in te halen. Tenslotte laten ze los, zwart en wit, terwijl ze snelheid maken op weg naar de eeuwigheid.

De man blijft achter, in verbijstering.

 Om welke twee films gaat het? Het antwoord vind je hier.
Meer puzzelen? Bekijk hier alle vorige afleveringen van Slagschaduw.