De sterren op het wereldwijde web zijn haast niet te tellen. Maar wie langs de fonkelende en stralende exemplaren kijkt, wordt nog wel eens het zwakke schijnsel of de pulsar van een opgebrand of uitgedoofd exemplaar gewaar. Dit keer richt Schokkend Nieuws de telescoop op de website van Michael Dudikoff.
Mark Hartley, de regisseur van de documentaires NOT QUITE HOLLYWOOD: THE WILD, UNTOLD STORY OF OZPLOITATION en MACHETE MAIDENS UNLEASHED, is bezig met zijn derde film: ELECTRIC BOOGALOO: THE WILD, UNTOLD STORY OF CANNON FILMS. Volgens de IMDb zijn behalve producenten Menahem Golan en Yoram Globus ook knokhelden Chuck Norris en Jean-Claude Van Damme van de partij. Er is echter nóg een knokheld die niet mag ontbreken in een docu over de jaren tachtig videotrash van Cannon: Michael Dudikoff, alias The Dude en The Koff.
Okee, die bijnamen heeft hij helemaal niet. Dudikoff heeft als actiester nooit nickname- status bereikt, zoals de Muscles from Brussels of Chuck Norris (Chuck Norris fact #197: “Chuck Norris” is his nickname. Accept no substitutes). Dat heeft niets te maken met de kwaliteit van de films waarin hij te zien was. AMERICAN NINJA (1985), AMERICAN NINJA 2: THE CONFRONTATION (1987) en AMERICAN NINJA 4: ANNIHILATION (1990) – Dudikoff sloeg AMERICAN NINJA 3: BLOOD HUNT over – zijn stuk voor stuk even beroerd en krankjorem als de films die Van Damme of Norris voor Cannon maakte. Het verschil zit ‘m in street credibility. Van Chuck en Jean-Kloot kun je zeggen wat je wil: in hun gloriedagen kickten ze ass. Van Dudikoff, type blonde surfer dude, geloofde je nooit dat hij werkelijk in staat was om iemand ook maar een blauwe plek te bezorgen. Wat Vanilla Ice was voor hiphop, was Dudikoff voor de vechtfilm. Dat lag trouwens niet eens alleen aan hem. Zijn tegenstanders, meestal in zwart gestoken ninja’s, hadden Dudikoff niet eens nodig om in elkaar geslagen te worden. Zo vaak struikelden ze over elkaar tijdens een gevecht.
Dudikoffs laatste film stamt alweer uit 2003 (Fred Olen Ray’s STRANDED), dus je zou verwachten dat hij tegenwoordig met de nodige zelfrelativering terugblikt op zijn filmcarrière. Maar op zijn website lezen we: ‘For me, acting is a space where I can utilize all my creative tools. Part of it is learned and part of it is (…) representing the truth in the moment. All my daily observances factor in – faces, emotions, intentions, good and bad vibes, etc. The methodology of breaking down a character is similar to (…) martial arts training. I rehearse and prepare for a scene with the repetition and focus I learned in doing my karate forms, to the point that the scene flows with dance-like fluidity.’
Wie een proeve wil van Dudikoffs “dance-like fluidity” kijkt het beste naar zijn showreel op YouTube.
Naast acteren heeft Dudikoff nog twee grote liefdes: filosofie en kunst: ‘I’ve loved philosophy as long as I can recall. What it boils down to is that we are curious and simple humans. (…) My father was a simple man (…) Because of him, I learned to steer clear of drama and complicated situations. My mother cultivated this simplicity (…) In simplicity there is strength.’ Wie had ooit gedacht dat filosofie zo, eh, simpel kon zijn?
En de kunst? ‘As an artist, I love to get lost in my creative space (…) I really understand the Van Gogh’s of the world – artists who would retreat, forget to eat or shower and fall asleep next to their art.’ Ja, Van Gogh stond erom bekend dat hij weinig douchte als hij bezig was met werk. Dudikoff beweert ondertussen bronzen sculpturen te maken, maar het enige fotografische bewijs van zijn kunstenaarschap op dezelfde webpagina is de verbouwing van zijn zwembad.
Hoewel Dudikoffs overpeinzingen best ontwapenend zijn, net als de kiekjes van zijn gezin komen liefhebbers van videotrash natuurlijk voor iets anders: smeuiïge verhalen over hoe het er op de set van pak-em-beet AVENGING FORCE aan toe ging. Maar het ziet ernaar uit dat we daarvoor moeten wachten op Hartleys film.
Heeft Dudikoff dan helemaal geen leuke anekdotes? Jawel, in de blogsectie lezen we over de Dudikoff familietraditie van het ruilen van kerstcadeaus die niet gekocht zijn. ‘It has to be something someone else might want.’ Het thema dit jaar: unusual pairings. Zo kreeg een lid uit de Dudikoff-clan een aangebroken pakje tandenborstels plus een set schroevendraaiers. Wacht! Het leuke moet nog komen. ‘My brother-in-law chose a black leather-bound family photo album. Then he opened the bonus gift and a full salami hit the floor. It was hilarious.’
Een salamiworst… In de handen van een ninja, zelfs een Amerikaanse, is alles een dodelijk wapen.
Copyright Roel Haanen. Overname uitsluitend na goedkeuring van de rechthebbende. Online gepubliceerd op 4 februari 2012.
