00 300px nw
00 300px nw
Flashback
3 maart 2017

Flashback: Phil van Tongeren

Cover eerste Schokkend NieuwsFLASHBACK  | In de rubriek FLASHBACK legt Carlijn Kruidhof elke week vijf vragen voor aan (oud)medewerkers van Schokkend Nieuws over hun jeugdfilmherinneringen – en trauma’s. Om het jubileum te vieren, beginnen we met de grondleggers van SN. Deze week: Phil van Tongeren.

Phil van Tongeren: “Toen we Schokkend Nieuws begonnen maakte een oudere generatie critici, voor wie de Nouvelle Vague het summum van filmkunst vertegenwoordigde, de dienst uit in de gevestigde pers. Schrijven over het soort films dat ons interesseerde, was bijna een daad van verzet daartegen. Dat Nederland, in tegenstelling tot omringende landen en de Verenigde Staten, überhaupt geen genrecultuur kende, zal aan de onderwaardering ook hebben bijgedragen. Van meet af aan stond voorop dat we geen fanboy-journalistiek wilden bedrijven. Dat is in elk geval een constante gebleven, onder mijn hoofdredacteurschap, dat van Roel Haanen en nu onder Barend: de betrokkenheid bij de genrefilm is gebleven; de nuchterheid ook. Wat mij zelf betreft: ik ben wel wat selectiever geworden in wat ik wel en niet op de voet volg. Superhelden-franchises en het nieuwste van Netflix laat ik een beetje aan me voorbijgaan. Het liefst duik in het verleden voor beschouwende, niet per se opiniërende stukken. Zo zie je maar, 25 jaar later ben ik zelf tot de ouwelullenbrigade gaan behoren!”

Wat is je vroegste filmherinnering? En wat was je vroegste genrefilmherinnering?

“De televisievertoning van MIDNIGHT LACE, een Hitchcockiaanse thriller met Doris Day uit 1960. Doris loopt door de dichte mist in een park tegenover haar Londense huis en wordt door een onzichtbare figuur bedreigend toegesproken. De Nederlandse titel luidde niet voor niets ‘De stem in de mist’! Ik denk dat ik ‘m zo rond 1968 moet hebben gezien. Ik vond het doodeng, maar ervoer toen ook dat angst en (prettige) opwinding elkaar niet hoeven uit te sluiten.”

Van welke film kon je niet slapen?

“Dat is me geloof ik nog nooit overkomen. Maar een echt angstaanjagende film achtervolgt je natuurlijk wel tot vlak vóór het in slaap vallen. Toen waarschijnlijk MIDNIGHT LACE. Vorig jaar nog UNDER THE SHADOW.”

Wie was je eerste filmcrush?

“De Italiaanse actrice Laura Antonelli in Visconti’s L’INNOCENTE (1976). Die heb ik toen twee keer gezien, alleen voor haar. Later heeft Antonelli met plastische chirurgie trouwens haar gezicht verwoest. Tragisch.”

Heb je ooit overgegeven door een film?

“Nee, maar bij heel erge films komen teiltjes zeker van pas. In mijn geval het kotsenswaardigst: 91/2 WEEKS.”

Is er een film die je als kind helemaal te gek vond, maar als volwassene juist teleurstellend?

“Als kind was ik gek op spektakelfilms met Romeinen of gebaseerd op Bijbelverhalen. De meeste daarvan, uit de jaren vijftig, zijn natuurlijk zwaar gedateerd. Maar de goede herinneringen eraan gaan daardoor niet per se verloren. Eerlijk gezegd overkomt me vaker het omgekeerde.”

Vond je dit artikel leuk? Deel het dan op sociale media door middel van onderstaande knoppen!

Fan van horror, sci-fi en cult?

Neem een abonnement!

Ons magazine bevat nóg meer en staat vol interviews, recensies en achtergronden.
Voor slechts 35 euro valt-ie 6x per jaar op je mat!
Liever digitaal ontvangen? Dat kan ook!