RECENSIE

Guardians of the Galaxy Vol. 2(2017)

In de eenheidsworstfabriek van Marvel was GUARDIANS OF THE GALAXY al een relatief vreemde eend in de bijt. Het vervolg doet er nog een schepje bovenop, maar verzandt tegen het einde toch weer in veilige clichés.

GUARDIANS OF THE GALAXY was eigenzinniger en humoristischer dan alle andere Marvelfilms en bevatte bovendien geen geforceerde verwijzingen naar de rest van het gedeelde universum dat ‘s werelds grootste superheldenleverancier bouwt (oh, kijk, daar komt Falcon even het verhaal van ANT-MAN onderbreken: dat werk). GUARDIANS OF THE GALAXY VOL. 2 bevestigt al vroeg de relatieve uniciteit van de sub-franchise: de film begint met een inmiddels ouderwetse titelsequentie. Waar de meeste blockbusters tegenwoordig tot de aftiteling wachten met het vermelden van acteurs en regisseur, vertelt GUARDIANS 2 direct dat we niet alleen te maken hebben met een Marvelfilm, maar tevens met ‘a James Gunn film’. Dat blijkt ook uit de lekker tegendraadse actiescène die de voortitels vergezelt: de titelfiguren vallen een gigantisch monster aan, maar het gevecht speelt zich af op de achtergrond. Gunn focust ondertussen op Baby Groot (Vin Diesel), die het geweld om zich heen negeert en een dansje doet op ELO’s ultieme feel-good-nummer Mr. Blue Sky. De toon is gezet.

Gunn lijkt de enige regisseur die Marvel momenteel vertrouwt met een enigszins persoonlijke visie. Alle andere Marvelfilms kopiëren de naturel-stijl van John Favreau, die met IRON MAN aan de wieg stond van dit filmuniversum. Met name de visuele esthetiek heeft Marvel tot nu toe streng bewaakt: vanaf THE AVENGERS moesten al hun films met dezelfde camera geschoten worden (de Arri Alexa) en dezelfde soort digitale nabewerking krijgen. Dit nabewerkingsproces is er de oorzaak van dat de meeste Marvelfilms er grauw, plat en saai uitzien: diepe zwarten en felle kleuren waren verboden. Dat gold ook voor de eerste GUARDIANS. Maar in het vervolg zien we gelukkig een groot verschil. Niet alleen is de film geschoten met een andere camera (de RED 8K Weapon), ook het nabewerkingsproces is enorm verbeterd. De contrasten zijn scherp en de kleuren springen ons vrolijk tegemoet (zeker in 2D, zonder die donkere bril). Eindelijk een Marvelfilm die er niet uitziet als een regenachtige ochtend in februari, maar als een lekkere lentemiddag.

Die esthetiek sluit aan bij de toon van de film, die nog vrolijker en humoristischer is dan het eerste deel. Dat terwijl er aardig wat dramatische dingen gebeuren: Peter Quill (Chris Pratt) worstelt met daddy issues; Rocket (Bradley Cooper) twijfelt over zijn rol in het team; Gamora (Zoe Saldana) komt weer in contact met haar gehate zus Nebula (Karen Gillan). Gunn benadert elk conflict met humor, maar relativeert niet. De grappen staan in dienst van het drama.

De geestigste momenten komen van Drax the Destroyer (Dave Bautista), de lompe spierbundel die weinig snapt van sociale conventies. In het eerste deel werd nog beweerd dat Drax alles letterlijk neemt en daarom metaforen niet begrijpt. Zo’n personage consistent schrijven bleek toch een te zware opgave: als het van pas kwam voor een grap, snapte Drax een metafoor niet, het volgende moment gebruikte hij er zelf één. In GUARDIANS 2 wordt wijselijk niet meer verwezen naar zijn zogenaamde onbegrip voor figuurlijke taal. Gunn heeft ontdekt wat Drax écht boeiend maakt: dat hij botter wordt naarmate zijn bedoelingen beter zijn. Zijn pogingen om aardig over te komen zijn even aandoenlijk als hilarisch.

Als Gunn meer direct op tranen mikt, gaat hij de mist in: Drax’ clichématige uitspraak dat de Guardians ‘familie’ zijn (zie je wel dat hij metaforen begrijpt) hoort thuis in de FAST AND THE FURIOUS-reeks. Een sentimentele scène rond Cat Stevens’ nummer Father and Son werkt ook niet, omdat Gunn te hevig leunt op het lied. Voor zover de scène emotionele impact heeft, is die geleend van Stevens, niet gecreëerd door Gunn.

Ook in de actiefinale stelt GUARDIANS 2 teleur. Na al die aandacht voor persoonlijk drama waarin er écht iets op het spel staat, vraagt de film ons aan het eind geraakt te zijn door zoiets triviaals als de potentiële vernietiging van het universum. Eén sterfgeval is een tragedie, vijftig doden best erg, maar duizend miljard? Dat is gewoon een statistiek. Bovendien zijn de laatste actiescènes van het minder geïnspireerde soort: een hoop fantasieloze CGI-chaos moet voor spektakel doorgaan. Zo verzandt Gunn toch weer in saaie Marvelconventies. Jammer – tot dat moment is GUARDIANS 2 de beste Marvelfilm tot nu toe.

Distributeur: Walt Disney Pictures, NL 27 april 2017, BE 26 april 2017. Copyright Julius Koetsier. Overname uitsluitend na goedkeuring van de rechthebbende. Online gepubliceerd op 27 april 2017.

© Julius Koetsier
26 april 2017
  • Titel
    Guardians of the Galaxy Vol. 2
  • Lengte
    136 minuten
  • Regie
    James Gunn
  • Scenario
    James Gunn, Dan Abnett, Andy Lanning
  • Cast
    Chris Pratt, Zoe Saldana, Dave Bautista
  • Taal
    English
  • Land
    United States
  • Trailer
guest
0 Reacties
Inline Feedbacks
View all comments

Ons magazine bevat nóg veel meer.

Word abonnee!

Als je houdt van de genrefilm, is ons magazine echt wat voor jou.
Neem een abonnement en voor slechts 35 euro valt-ie 6x per jaar op je mat.