IMAGINE | GUARDIANS poogt het Russische antwoord te zijn op Amerikaanse superheldenfilms. Meer nog dan een ode aan het super-Amerikaanse genre, blijkt de film vooral een samenraapsel van momenten die we eerder, en veel beter hebben gezien.
Een nietsvermoedende burger krijgt een superserum toegediend tijdens de Koude Oorlog om hem te veranderen in een onverslaanbare soldaat. Onderwijl ontstaat binnen hetzelfde programma zijn aartsvijand, een superschurk met een rossige teint, die de wereld wil vernietigen met gebruik van een mysterieus wapen. Dit is niet alleen de plot van CAPTAIN AMERICA: THE FIRST AVENGER, maar ook van GUARDIANS (Sarik Andreasyan, 2017), waar onze superheld ook in de huidige tijd terechtkomt en daar hulp krijgt van wat supervrienden.
Niet alleen bij CAPTAIN AMERICA wordt leentjebuur gespeeld; de film wordt immers in de markt gezet als het Russische antwoord op THE AVENGERS. Maar ook X-MEN en FANTASTIC FOUR zijn niet ver weg. Er is een superheld die transformeert in een Hulk-achtig woedemonster, maar met de kop van een beer. Een Nightcrawler-achtige teleporter, met twee Blade-achtige kapmessen op zijn rug. Een Invisible Girl met de sexappeal en transformatiescènes van een Mystique, en onze Captain America-achtige held is eveneens in staat te veranderen in een Thing-erig rotsmonster. De schurk tegen wie ze vechten is praktisch een Anti-Hulk, die eruit ziet als Michael Berryman die leeft op een dieet van anabole steroïden. Zelfs DC Comics blijft niet achterwege, want een scène waarin de rug van één van de helden gebroken word over de knie van de schurk is net het befaamde Bane-moment uit THE DARK KNIGHT RISES, maar dan met nog minder dramatische potentie.
Het is opvallend dat de helden allemaal gecreëerd worden door middel van experimentele operaties om met Amerika te kunnen wedijveren, want de film heeft zelf ook iets weg van een Frankensteinmonster. Alle clichés en stereotypen, gejat uit andere, veel betere films, zijn in elkaar gezet zonder veel aandacht te besteden aan interne logica, spanningsopbouw of dramatische potentie. Schrijnend voorbeeld is de amnesie van één van de helden die wordt geïntroduceerd aan het begin van de plot. Waar een betere film dit geheugenverlies zou uitbuiten tijdens een actiescène voor dramatisch effect, wordt hier deze plotlijn letterlijk afgeraffeld in de laatste scène, als verplicht nummertje. Hetzelfde geldt eigenlijk voor elk idee met dramatische potentie: ze worden amper benut, en wanneer ze wel gebruikt worden dan is dat tussen de bedrijven door.
Even ineffectief zijn de introducties van de personages: éérst worden ze verbaal geïntroduceerd door een platinablonde geheim agente. Haar enkele doeleinde is om verleidelijk de camera in te kijken en begluurd te worden door de male gaze. Wanneer we de personages voor het eerst in beeld zien in de scène daarna, krijgen we even hun krachten te zien. In de volgende scène worden nogmaals hun krachten uitgelegd, voor als we het de eerste twee keer niet doorhadden. Zo wordt regelmatig informatie verbaal uitgelegd zonder het effectief te tonen, vaak op een weinig elegante manier. Een deus ex machina wordt plotsklaps geïntroduceerd, slechts twee scènes voor hij ingezet dreigt te worden in de climactische actiescène, waardoor deze laatste scène slechts een paar minuten duurt. Dat de deus ex machina zich weinig logisch verhoudt tot de eerdere plotinformatie lijkt niet uit te maken.
Dat de slotactie, gelijk alle actiescènes, slechts kort spektakel biedt, zal de makers goed uitgekomen zijn. De effecten zijn duur, maar weinig effectief, dus als deze plotinformatie wulps voorgelezen kan worden door een Russische stoot kost dat minder geld en kopzorgen. Ze krijgt ook de kans om vlak voor de eindcredits de camera in te kijken en praktisch de sequel aan te kondigen, want niet alleen willen de makers elk cliché misbruiken, het liefst dan ook nog op zo’n bespottelijk mogelijke wijze. GUARDIANS is een onbedoelde versie van een Friedberg en Seltzer-komedie, in de lijn van EPIC MOVIE en DATE MOVIE: lui, ergerlijk slecht, vol van clichés en jatwerk uit betere films, effecten waar je het bescheiden budget aan afleest en zelfs niet onbedoeld grappig, met enkel de motivatie zoveel mogelijk omzet te maken met zo min mogelijk moeite. Bij Friedberg en Seltzer zijn de makers tenminste eerlijk over het luie en schaamteloze jatwerk.
GUARDIANS is te zien tijdens het Imagine Film Festival op 14 en 21 april. Klik hier voor meer informatie. Copyright: Theodoor Steen. Overname uitsluitend na goedkeuring van de rechthebbende. Online gepubliceerd op 11 april 2017.
