“All you have to do is ignore them, and they will go away.” Josh Lambert kan ons nog meer vertellen: de sequels blijven komen en in INSIDIOUS: CHAPTER 2 gaat het spoken gewoon weer verder!
Ze prijkte op de cover van Schokkend Nieuws #99, maar eigenlijk tastten we al die tijd volkomen in het duister: wie wás die enge oude bruid in INSIDIOUS? De succesvolle spookhuisfilm van James Wan (SAW, THE CONJURING) liet een aantal mysteries onbeantwoord. INSIDIOUS: CHAPTER 2 bevredigt de nieuwsgierigheid en zorgt gelukkig ook voor goede schrikmomenten.
Het risico van iedere sequel is dat de verrassing er op een gegeven moment af is. Zeker bij James Wan – THE CONJURING (óók al met Patrick Wilson) verscheen amper een maand geleden in de Nederlandse bioscoop – bestaat het gevaar dat de sluipende camera’s, piepende deuren en half openstaande klerenkasten uitgewerkt raken. Het is in dat opzicht maar goed dat Wans volgende project FAST & FURIOUS 7 heet.
Een veelvoorkomend probleem van sequels is het veelvuldig gebruik van de overtreffende trap. MACHETE KILLS, ook vanaf deze week in de bioscoop, is een sprekend voorbeeld: de film bevat méér uitzinnig geweld, méér cameo’s, méér oneliners – maar heeft helemaal niets meer te melden. CHAPTER 2 is ook niet helemaal vrij van deze kwaal. Zo hebben we hier niet te maken met één spookhuis, maar met wel drie enge locaties, waaronder een ziekenhuis. Omkering is een andere veelgebruikte truc: was het in deel één niet het huis, maar kleine Dalton (Ty Simpkins) die bezeten was geraakt, nu is het noch huis, noch Dalton, maar…
Dat CHAPTER 2 over het geheel genomen iets minder verrassend en griezelig is dan het eerste deel, neemt niet weg dat de film nog steeds geslaagde scènes bevat. Een ouderwets kinderspel (“warm…”) kan bij Wan (“koud…”) onverwachts (“warm…”) en razendsnel (“warmer…”) omslaan (“warmer!”) in pure angst (“WARMST!!”). Een onschuldig liedje (“Row, row, row your boat. Gently down the stream.”) is bij Wan nooit werkelijk onschuldig. Hij weet hoe hij het moet opbouwen. Jammer is wel dat de humor ditmaal vrijwel geheel ontbreekt. In INSIDIOUS zorgde die altijd even voor ontspanning, waarna Wan weer kon opbouwen naar het volgende schrikmoment.
Het leukste aan CHAPTER 2 is wel dat het direct op de eerste film aansluit. De politie is letterlijk nog bezig met het sporenonderzoek. Het gezin van Josh en Renai Lambert (Patrick Wilson en Rose Byrne) trekt tijdelijk in bij oma Lorraine (Barbara Hershey). Helaas zijn ze daar ook niet veilig. Dalton is niet de enige in de familie met de gave van astrale projectie, en de occulte entiteiten zijn nog lang “not done with us.”
Wan gebruikt CHAPTER 2 ook niet als een aanleiding om de succesformule nog eens te herhalen, maar daadwerkelijk als een tweede hoofdstuk. De eerste film wikkelde alles in mysterie, CHAPTER 2 ontrafelt het weer. Eindelijk wordt duidelijk wat er nou eigenlijk allemaal aan de hand is. Toegegeven, dat is vooral aantrekkelijk voor degenen die INSIDIOUS nog vers in het geheugen hebben zitten, maar aantrekkelijke griezelcinema blijft het.
Di: Universal. (NL: 24/10, BE: 30/10) Copyright Barend de Voogd. Overname uitsluitend na goedkeuring van de rechthebbende. Online gepubliceerd op 24 oktober 2013.
