R.I.P | De man van de meest iconische sciencefictionscène aller tijden is niet meer. De veelzijdige acteur John Hurt is gisteren overleden. Hij is 77 jaar geworden.
Ik doel natuurlijk op de chestburster-scène. Toevalligerwijs staat Schokkend Nieuws #125, die in april uitkomt, gepland als een ALIEN-special. We waren al begonnen met de interviewverzoeken en Hurt stond ook op ons lijstje. Helaas, dat SN-interview gaat er dus nooit meer komen. Hurt behoort voorgoed tot ‘the ones who got away’.
Want wat was er een hoop te bespreken geweest met de Britse karakteracteur met dat gegroefde gezicht en die welluidende stem! De man heeft geleefd: tussen alle jonge-sterren-van-het moment was zijn gehavende verschijning altijd de meest memorabele. De rol van zijn leven, als ik er dan een moet kiezen, was daarom THE ELEPHANT MAN (David Lynch, 1980). De afgrijselijk mismaakte hoofdpersoon van die film werd, dankzij Hurt, de personificatie van onze eigen angst een freak te zijn. “I am not an animal! I am a human being! I…am…a man!”
Sir John Vincent Hurt (1940-2017) groeide op in Chesterfield, Derbyshire, en had een miserabele jeugd waarin hij naar eigen zeggen seksueel misbruikt werd. Hij werd een rebelleerde student, maakte zijn toneeldebuut bij The Royal Shakespeare Company en speelde zijn eerste grote filmrol op zijn zesentwintigste in A MAN FOR ALL SEASONS (Fred Zinnemann, 1966). In de jaren zeventig maakte hij op mij als kind – als ik stiekem televisie keek – indruk als keizer Caligula in de serie I, CLAUDIUS. Hij won zijn eerste Golden Globe en BAFTA voor zijn bijrol in het gevangenisdrama MIDNIGHT EXPRESS (Alan Parker, 1978).
“Children and young people love it. When I’m doing a play in town and people come to the stage door for autographs, I’d say 50 per cent of them have a photograph from ALIEN,” vertelde hij geamuseerd in een interview in 2009. John Hurt was regelmatig te zien in genrefilms. Hij speelde tegenover Peter Cushing in de Hammer-film THE GHOUL (Freddie Francis, 1975) en met Rutger Hauer en Dennis Hopper in THE OSTERMAN WEEKEND (Sam Peckinpah, 1983). Hij werd het gezicht van de weerloze enkeling tegenover de Orwelliaanse dictatuur in NINETEEN EIGHTY-FOUR (Michael Radford, 1984).
Kinderen kennen hem van de Harry Potter-films, maar wat dacht je van: AFTER DARKNESS (Sergio Guerraz, 1985), CONTACT (Robert Zemeckis, 1997), HELLBOY (Guillermo del Toro, 2004), PERFUME THE STORY OF A MURDERER (Tom Tykwer, 2006), TINKER TAILER SOLDIER SPY (Tomas Alfredson, 2011), ONLY LOVERS LEFT ALIVE (Jim Jarmusch, 2013) of SNOWPIERCER (Joon-ho Bong, 2013)? Volgens IMDb staan er nog drie voltooide films met hem op een release te wachten. In INTO THE GOOD NIGHT (Eric Styles, 2017), waarschijnlijk zijn laatste grote rol, speelt hij een oude terminaal zieke scenarioschrijver. Zijn pijn – hij stierf aan kanker – was tot op het laatst zijn acteergereedschap.
Fans van Doctor Who werden in 2013 in de seizoensfinale The Name of the Doctor verrast met een nieuwe incarnatie van hun favoriete tijdreiziger: John Hurt als ‘The War Doctor’ – de meest getormenteerde versie van The Doctor, de man die de Time Wars vocht en moest leven met de herinnering. Dat is John Hurt ten voeten uit. Zijn films gaven onze verbeelding vleugels; hij herinnerde ons altijd aan onze menselijkheid.
