IMAGINE 2016 | Ook de Poolse vampierhorrormusical THE LURE draait op het Imagine Film Festival. Vampierhorror-wat? Jawel, een film met muziek, exploitatie, bloed en monsterlijke zeemeerminnen.
THE LURE voert ons mee naar een fantasieversie van Polen in de jaren tachtig. Een land waar in de wateren moordlustige vampierzeemeerminnen leven. Twee van deze mythische wezens, de zusjes Silver (Marta Mazurek) en Golden (Michalina Olszańska), wagen zich op het droge om de mensenwereld te leren kennen en belanden in een kitscherige nachtclub. De zeemeerminnen zingen er niet alleen met de huisband; ze voeren ook een strip-act op waarin ze hun lange staart tentoonstellen. Silver wordt verliefd op de bassist van de huisband. Golden probeert haar eigen regels aan deze nieuwe wereld op te leggen – en dat loopt slecht af.
“Ik groeide backstage op,” vertelt Agnieszka Smoczynska. Schokkend Nieuws sprak de Poolse regisseur tijdens het Imagine Film Festival. “Mijn moeder werkte in zo’n bar tot ik twaalf was. Twee van mijn beste vrienden hebben zo’n huisband. We bouwden voor de film verder op het concept van zeemeerminnen. We kennen de zeemeerminnen van de middelbare school, van Homeros’ Odyssee, en weten daarvan dat ze mensen opeten. Dat wilde ik laten zien. Dit is mijn eerste film. In Polen hebben we geen of musicals (sic), dus er was niemand die we konden navolgen. En het moest wel een musical worden: zeemeerminnen zingen nu eenmaal. Omdat het hybriden zijn – half vis, half mens – was ik gedwongen ook een hybride film te maken. Dat dwong ik niet af, mijn verhaal dwong het af.”
Hoe zou je de film omschrijven?
“Ik zou het een vampierhorrormusical noemen. Tijdens de opnames noemden we het een CD-film. Dat is een verwijzing naar de CD, omdat de film liedjes bevat, maar ook naar de Poolse titel: Córki Dancingu. Toen ze het in Polen vertoonden noemden ze het een muziekfilm. De distributeurs waren bang dat een musical publiek af zou schrikken. We wisten vanaf het begin dat we iets nieuws maakten. De sounddesign was ongelooflijk belangrijk voor ons: het laat zien dat het een sprookje is, dat het een fantasie is.”
Waarom zeemeerminnen?
“Omdat ze een metafoor zijn. We wilden een verhaal vertellen over twee jonge meisjes, twee kinderen eigenlijk, die volwassen worden. De Kleine Zeemeermin was één van de eerste sprookjes die ik leerde kennen als kind. Het hoofdverhaal van de film is het verhaal van de zeemeermin die verliefd wordt op een mensenjongen en alles doet om bij hem te zijn, maar we wilden ook graag iets vertellen over zusterschap. Silver en Golden zijn zusjes. Zusterschap is belangrijk. Zolang je jong bent, heb je voornamelijk vriendinnen; wanneer je verliefd wordt, moet je eigenlijk die zusterschap verraden.”
De meisjes gebruiken hun seksualiteit als wapen, tegelijkertijd wordt er ook misbruik van ze gemaakt.
“Het was niet per se de bedoeling dat de film over genderidentiteit zou gaan, maar als je een verhaal vertelt over het opgroeien van jonge meisjes, dan wordt dat als vanzelf belangrijk. Als je opgroeit, kun je jezelf worden of je kunt jezelf verliezen. Silver wil een vrouw worden. Ze wil met haar vriendje kunnen zijn, maar ze heeft geen vagina. Ze weet dat ze haar stem zal verliezen als ze haar staart kwijtraakt en benen krijgt, maar het kan haar niets schelen, net zoals in De Kleine Zeemeermin. Het is symbolisch. Je ziet het in de media: als je jezelf laat zien, dan wordt je een ding, een object. Net als in het begin van de film: zonder staart zijn de zusjes net Barbiepoppen. Helemaal glad. Vanaf het moment dat ze actief worden, worden ze zichzelf.”
Welke regisseurs inspireerden je?
“Het werk van David Cronenberg (THE FLY, A HISTORY OF VIOLENCE). Hij inspireerde me tot dit kleurenpalet, en in de manier waarop de film is gefotografeerd. Maar ik ben vooral geïnspireerd door de schilderijen van Aleksandra Waliszewska. Zij schildert hybriden. Haar zeemeerminnen hebben hele lange staarten, slijmerig, lelijk, nat. Wij wilden echte monsters.”
THE LURE is vanmiddag 13.30 uur nog te zien op het Imagine Film Festival. EYE 1.
